Piratenpartij

voor een vrije informatiesamenleving

copyright

Nieuwe copyright-onderhandelingsdocumenten: meer woorden, maar niet meer oplossingen

door 

Blog van Europarlementariër Julia Reda: New copyright negotiation documents: more words, not more solutions, oorspronkelijk gepubliceerd op 26 november 2018. Vertaling door Wietze Brandsma.

Bij elke blogpost of update die ik schrijf, probeer ik te toe te lichten waarom de dag van vandaag bepalend is in de onderhandelingen over de hervorming van het auteursrecht. Het wetgevingsproces lijkt misschien eindeloos en herhalend — inderdaad, dezelfde kritiek op de artikelen 11 en 13 geldt vandaag de dag, net als een jaar geleden, maar feit is dat we het einde naderen. Elke vergadering brengt ons een stap dichter bij een beklonken besluit.

Vanavond houden de onderhandelaars van het Europees Parlement en de Raad de derde ondoorzichtige trialoog-bijeenkomst achter gesloten deuren. Op de ontwerpagenda van vandaag vindt u enkele van de meest omstreden artikelen, waaronder artikel 11 over de linkbelasting en artikel 13 over uploadfilters. Een paar weken geleden hebben we uitgelegd waar individuele regeringen van de lidstaten in deze kwesties staan. Omdat ze in de onderhandelingen vertegenwoordigd worden door het Oostenrijkse voorzitterschap van de Raad, zullen we vanavond zien of ze hun aanpak hebben verzacht of verhard.

Voorlopig vindt u hier de nieuwe compromisvoorstellen van de Europese Commissie. Een goede indicatie van hoe ver de besprekingen zijn gekomen, zijn de vierkolomdocumenten, waarin het oorspronkelijke voorstel van de Commissie en de suggesties van het Europees Parlement en van de Raad naast elkaar worden geplaatst. De vierde kolom wordt gevuld wanneer er een compromis is gevonden. Zoals u kunt zien, is de compromiskolom nog steeds grotendeels leeg voor zowel de overwegingen als de artikelen. De tijd dringt, als het dossier deze zittingsperiode moet worden afgerond, moeten de onderhandelingen tot een einde komen.

Net nu de wetgevers zich ijlen om tot een besluit te komen, zo zijn de lobbyinspanningen ook weer toegenomen. Of het nu in de vorm van gratis concerten of chique diners is, grote contentbedrijven hebben de onderhandelaars gevolgd naar Straatsburg en weer terug, en nog gauw hun favoriete memo’s naar binnen gesmokkeld. Zo hebben zowel YouTube-CEO Susan Wojcicki als de vertegenwoordigers van de muziekindustrie concurrerende opiniestukken geschreven voor de Financial Times, maar geen van beiden heeft het publieke belang voor ogen.

Vandaag leg ik in de Financial Times uit waarom ze het beiden bij het verkeerde eind hebben en hoe we het internet kunnen beschermen tegen automatische uploadfilters. Artikel 13 had moeten leiden tot extra inkomsten voor auteurs, maar geen van zijn aanhangers kan overtuigend uitleggen hoe dit dan wordt bereikt. De bedreiging voor fundamentele rechten is intussen duidelijk. Ik betoog dat voorzieningen waar creatieve makers daadwerkelijk van profiteren, zoals oneerlijke contractvoorwaarden, niet de aandacht krijgen die ze verdienen en in de trialoog verloren dreigen te gaan. Het getouwtrek tussen de belangen van grote bedrijven leidt af van dergelijke haalbare oplossingen.

Positief is dat het gevaar lijkt te zijn afgewend dat bestaande onderwijsuitzonderingen beperkt kunnen worden als gevolg van de hervorming van het auteursrecht: Artikel 17bis bevat nu een formulering die duidelijk maakt dat wat vandaag toegestaan is voor onderwijsdoeleinden legaal kan blijven.

Er is ook een kans dat de onderhandelaars vanavond uiteindelijk overeen zullen komen dat de beperking op het auteursrecht voor tekst- & data mining niet alleen ten goede zou moeten komen aan universiteiten, maar ook aan data-journalisten, start-ups en andere commerciële partijen. Het verplicht stellen van deze uitzondering voor commerciële tekst- & datamining (artikel 3bis) voor alle EU-landen is een prominent punt op de trialoogagenda van vanavond. Sommige nationale regeringen verzetten zich nog steeds tegen deze verandering, maar misschien begint het tot hen door te dringen dat ze hun ambities om de ontwikkeling van kunstmatige intelligentie in Europa te ondersteunen, zouden saboteren als bedrijven dergelijke technologieën alleen met de uitdrukkelijke toestemming van duizenden auteursrechthouders kunnen gebruiken.

Dus neem, nu het einde van de onderhandelingen in zicht komt, neem contact op met je volksvertegenwoordigers, lobby bij je regeringen in de Raad en eis dat zij voorschriften verwijderen die onze online vrijheden bedreigen, ten gunste van bepalingen die de scheppers daadwerkelijk ten goede zouden komen — het doel waar alle onderhandelende partijen het over eens zijn.
Copyright Keyhole EU Blue

Voor zover toegestaan bij wet, heeft de maker afstand gedaan van alle auteursrechten en verwante of naburige rechten op dit werk.

Thuiskopieheffing: economische schadepost naar 1 miljard in tien jaar

door

Thuiskopieheffing - Home Cooking Is Killing RestaurantsDe thuiskopieheffing komt voort uit een misverstand over het doel van auteursrecht. Auteursrecht is niet bedoeld om makers te compenseren voor elk gebruik van hun werk. Het is bedoeld om de creativiteit en inventiviteit te bevorderen.

Het auteursrecht is een beperking van de rechten van het publiek. De beperkingen die de wet stelt geven bepaalde rechten terug aan het publiek. Die beperkingen zijn zowel wettelijk als eerlijk en praktisch, zoals het recht om een thuiskopie te maken voor eigen gebruik.

Het vrij mogen gebruiken en delen van kennis en cultuur is de normale situatie. We hebben meer gebruikersrechten nodig, niet minder.

Double Payment? Nice Try!
Double payment? Nice try!

Thuiskopieheffing is compensatie voor niet geleden schade

Consumenten worden benadeeld — in veel gevallen betalen ze dubbel of zelfs driedubbel voor het maken van een zelfde privé-kopie. Dit systeem verstoort de markt door economische schade te compenseren die niet duidelijk is aangetoond — er is geen onafhankelijke geloofwaardige studie hierover gepubliceerd.

Volgens het TNO-rapport “Systematiek voor thuiskopieheffing” uit het Eerste Kamer-dossier over het Auteursrechtbeleid, is (p25) “de hoeveelheid schade nergens uitgewerkt en is het omstreden of er überhaupt schade wordt geleden”.

Copyright leviesDalende trend, stijgende opbrengsten, hoge kosten

Volgens het Jaarverslag 2017 van Stichting de Thuiskopie heeft de stichting over de jaren 2013 t/m 2016 gemiddeld 41 miljoen euro opgehaald. De opbrengst in 2017 was zelfs 44,2 miljoen euro, in 2016 was dat nog 30,1 miljoen.

Een onderzoek gepubliceerd door Digital Europe toont aan, dat het voor elke euro 51,2 cent kost om de EU-thuiskopieheffing in te zamelen. Dit maakt de thuiskopieheffing een zeer inefficiënte heffing.

Thuiskopieheffing - Private Copy LeviesEconomische schadepost van half miljard euro in vijf jaar

De branchevereniging Digital Europe — het samenwerkingsorgaan van Europese elektronicamerken en brancheorganisaties — heeft berekend dat de oprichting en uitvoering van het Nederlandse systeem 50 miljoen euro kost, terwijl er tot 2017 niet meer dan 40 miljoen euro wordt ingezameld.

Dat brengt de totale economische schade op meer dan 90 miljoen per jaar, ofwel bijna een half miljard euro over een periode van vijf jaar.

De heffing is niet billijk, en een cadeau aan auteursrechtorganisaties die de kosten en complexiteit van het wettelijk opnieuw gebruiken van content verder zal doen toenemen.

De economische verspilling van de thuiskopieheffing gaat richting 1 miljard euro in tien jaar.

Thuiskopie jaaroverzicht 2017

Cloud ComputingDe tarieven moeten omlaag

Ook onder de bestaande wetgeving zouden de tarieven verlaagd moeten worden. Er is immers sprake van een dalende trend in de hoeveelheid thuiskopieën.

Er zouden geen nieuwe heffingen bij mogen komen. De nieuw bedachte heffing op opslag in de cloud die voor sommige voorwerpen geldt zou teruggedraaid moeten worden, en de consumenten die deze opslag reeds betaald hebben zouden moeten worden gecompenseerd.

Fix copyright tip: schaf de thuiskopieheffing af en ga op zoek naar betere manieren om auteurs te compenseren.Nog beter is afschaffing thuiskopieheffing

Finland heeft inmiddels de thuiskopieheffing op digitale apparaten weer afgeschaft. In de “digitale interne markt” leggen 22 van de 28 EU-lidstaten een heffing op. Het feit dat de regels niet overal in Europa hetzelfde zijn, geeft sommigen een oneerlijk voordeel en belemmert de eerlijke concurrentie.

De thuiskopieheffing is compensatie voor niet geleden schade, en een belemmering voor innovatie.

De Piratenpartij is tegen de thuiskopieheffing: er bestaan betere manieren waarbij de artiesten een marktconforme vergoeding krijgen voor de werken die zij leveren.

Europese Raad neigt naar verplicht stellen van uploadfilters

door 

Blog van Europarlementariër Julia Reda: EU Council poised to insist on mandatory upload filters, oorspronkelijk gepubliceerd op 14 november 2018. Vertaling door Wietze Brandsma.

De inspanningen van de trialoog (overlegprocedure in het wetgevend proces tussen vertegenwoordigers van het Europees Parlement, Raad en Commissie) achter gesloten deuren om de EU-auteursrechtrichtlijn te voltooien, worden voortgezet. Het voorzitterschap van de Europese Raad, momenteel in handen van Oostenrijk, heeft inmiddels een nieuw voorstel laten rondgaan, voor een compromis tussen de verschillende ontwerpen die momenteel op tafel liggen voor de controversiële artikelen 11 en 13.

Politieke krant en website Politico Europe heeft de documenten hier gepubliceerd. Onder dit laatste voorstel zouden zowel uploadfilters als de “linktaks” moeten blijven — met een paar veranderingen ten goede, en andere ten kwade.

* * *

Uploadfilters

Laten we niet vergeten: in zijn definitieve standpunt had het Europees Parlement (EP) alles in het werk gesteld om te voorkomen dat uploadfilters specifiek worden genoemd, om de massale publieke kritiek op die maatregel te voorkomen. De uiteindelijke tekst was echter nog erger: online platforms worden onontkoombaar aansprakelijk gesteld voor elke inbreuk op het auteursrecht door hun gebruikers, ongeacht de actie die ze ondernemen. Zelfs het strengste uploadfilter ter wereld kan onmogelijk 100% van de niet-gelicentieerde content vangen.

Dit vormt de aanleiding voor YouTube’s nieuwste lobbyinspanningen ten gunste van uploadfilters en tegen het voorstel van het EP voor onontkoombare aansprakelijkheid. Velen houden dit voor lobbyen tegen artikel 13 als geheel — dat is niet zo. In de Financial Times van maandag 12 november heeft YouTube uitgelegd dat ze heel blij zouden zijn met een wet die iedereen dwingt te bouwen (of vermoedelijk, van hen in licentie te nemen) wat ze zelf al hebben geïnstalleerd: uploadfilters zoals “Content ID”.

In dit laatste ontwerp kiest het Voorzitterschap van de Europese Raad de kant van YouTube, die teruggaat tot het expliciet voorschrijven van uploadfilters. De Raad stelt twee alternatieve opties voor om deze eis te formuleren, maar deze komen in feite neer op:

Platforms zijn aansprakelijk voor alle inbreuken op het auteursrecht gepleegd door hun gebruikers, BEHALVE als zij

  • samenwerken met rechtenhouders
  • door het uitvoeren van “effectieve en evenredige maatregelen”, om te voorkomen dat werken, waarvan zij op de hoogte zijn gesteld, ooit online zullen gaan
  • het vaststellen van dergelijke maatregelen moet rekening houden met “passende en doeltreffende technologieën”

Op grond van deze tekst moeten zo mogelijk uploadfilters overal worden geïmplementeerd: voor al je uploads is voorafgaande toestemming vereist van foutgevoelige copyright-bots.

Wat de goede kant betreft, lijkt het voorzitterschap van de Europese Raad open te staan voor de uitzondering van het Parlement voor platforms van kleine en micro-ondernemingen. Het neemt ook de beter geformuleerde uitzondering van het EP over voor open source code sharing-platforms zoals GitHub.

De Raad voegt een bewoording toe dat de genomen maatregelen “geen afbreuk zullen doen aan rechtmatig gebruik, zoals gebruik in het kader van uitzonderingen en beperkingen” — hoewel het onduidelijk blijft hoe dat kan worden bereikt, omdat uploadfilters in principe niet in staat zijn inbreuk op het auteursrecht te onderscheiden van legitiem gebruik, zoals parodie. Deze clausule kan echter het in de toekomst aanvechten van uploadfilters in de rechtszaal helpen.

Aan de slechte kant verwerpt de Raad de inspanningen van het Parlement voor een sterker klachtenmechanisme dat beoordelingen door mensen en een onafhankelijke instantie voor conflictoplossing vereist. In plaats daarvan neemt het de eis van het EP over dat vergunningen die door een platform zijn afgesloten, zelfs niet noodzakelijkerwijs betrekking hebben op het gebruik van deze werken door de gebruikers van dat platform. Dus, bijvoorbeeld, zelfs als YouTube een licentie neemt om een filmtrailer te tonen, kan die licentie je als individuele YouTuber nog steeds beletten om die trailer in je eigen uploads te gebruiken.

De Raad neemt het wensdenken van het Parlement niet over dat vrijwillige dialogen met bedrijven ervoor zouden moeten zorgen “dat automatische blokkering van content wordt voorkomen” — een waandenkbeeld dat veel commentatoren ten onrechte hadden aanvaard als geruststelling dat artikel 13 niet zou leiden tot uploadfilters.

* * *

Linktaks

Wat de “linkbelasting” betreft, blijft de Raad grotendeels vasthouden aan zijn standpunt: het wil dat de verplichting blijft bestaan om zelfs voor korte fragmenten van nieuwsartikelen een licentie te nemen gedurende één jaar vanaf de publicatie van een artikel, in plaats van vijf, zoals het Europees Parlement heeft voorgesteld.

In een positieve ontwikkeling neemt het voorzitterschap van de Raad de verduidelijking van het EP over dat ten minste de feiten in nieuwsartikelen als zodanig niet moeten worden beschermd. Dus journalisten zouden in hun eigen woorden mogen vermelden wat ze in een ander nieuwsbericht lezen.

De Raad slaagt er niet in om hyperlinks duidelijk uit te sluiten — zelfs linkjes die niet vergezeld gaan van fragmenten uit het artikel. Het is niet ongebruikelijk dat de URL’s van nieuwsartikelen zelf de kop van het artikel bevatten. Hoewel de Raad “niet-substantiële gedeelten” van artikelen wil uitsluiten van het vereisen van een licentie, is het niet zeker dat berichtkoppen tellen als niet-substantieel. (De clausule van de Raad die de daad van “hyperlinken toestaat wanneer deze geen mededeling aan het publiek” zijn, zou in dergelijke gevallen niet opgaan, aangezien het weergeven van de kop in feite een dergelijke mededeling aan het publiek zou vormen.)

De Raad blijft verlangen het recht alleen van toepassing te laten zijn op in de EU gevestigde nieuwsbronnen — wat in feite zou kunnen betekenen dat er minder links en vermeldingen in zoekmachines, sociale netwerken en aggregators voor Europese sites zijn, wat hen in een wereldwijd nadeel plaatst.

Zij stelt echter ook voor dat nieuwssites desgewenst gratis licenties mogen verlenen, als ze dat willen — in tegenstelling tot het Parlement, dat stelde dat het vermelden van een artikel in een zoekmachine niet als voldoende tegenprestatie moet worden beschouwd voor het reproduceren van fragmenten ervan.

Tot slot neemt het voorzitterschap van de Raad de formulering van het EP over dat het doel van de “linktaks” is “de beschikbaarheid van betrouwbare informatie te bevorderen”, hoewel het, zoals ik heb betoogd, naar verwachting het tegenovergestelde effect zal hebben, het zal nepnieuws bevorderen.

* * *

De EU-lidstaten zullen dit compromisvoorstel op 15 november bespreken. De volgende trialoog met de Commissie en de Raad vindt vervolgens plaats op 26 november. Nationale overheden hebben nog steeds de kans om te luisteren naar de publieke kritiek op uploadfilters en de “linktaks” en te vragen om fundamentele wijzigingen voor een eerlijk compromis.

Copyright Keyhole EU Gold

Voor zover toegestaan bij wet, heeft de maker afstand gedaan van alle auteursrechten en verwante of naburige rechten op dit werk.

Uploadfilter en “linktaks”: waar staan de EU-lidstaten

door 

Blog van Europarlementariër Julia Reda, auteur Christopher Clay: Where EU member states stand on upload filters and the "link tax", oorspronkelijk gepubliceerd op 25 oktober 2018. Vertaling door Henk Meijer.

Op donderdag 25 oktober vond de tweede trialoogonderhandeling plaats over de EU-hervorming van het auteursrecht. Hierin proberen het Europees Parlement en de Euopese Raad (die de regeringen van de lidstaten vertegenwoordigen) een compromis te bereiken tussen hun standpunten. De conceptagenda van de trialoog en de nieuwe compromisvoorstellen zijn hier te vinden.

Waar de EU-lidstaten staan

Hieraan voorafgaand hebben regeringen van de lidstaten hun standpunten besproken. Dit is waar de verschillende landen momenteel staan ten opzichte van de belangrijkste omstreden artikelen – de voorstellen die een “linktaks” resp. een uploadfilter willen invoeren:

Land“Linktaks”Uploadfilters
Belgiësceptischsceptisch
Bulgarije
Cyprusbreid het uit
Denemarkenbeperk het
Duitslandbeperk hetsceptisch
Estland
Finlandgekant tegen
Frankrijkbreid het uitbreid het uit
Griekenlandbreid het uitvoor
Hongarijevoorvoor
Ierlandbeperk hetvoor
Italiëgekant tegengekant tegen
Kroatiëbeperk het
Letlandbeperk het
Land“Linktaks”Uploadfilters
Litouwenbeperk het
Luxemburgsceptischbeperk het
Maltabeperk het
Nederlandgekant tegensceptisch
Oostenrijkvoorvoor
Polen
Portugalvoorvoor
Roemenië
Sloveniëgekant tegen
Slowakijesceptischbeperk het
Spanjebreid het uitbreid het uit
Tsjechiëgekant tegenbeperk het
VKvoorbeperk het
Zwedensceptischbeperk het

Legenda:

gekant tegenWil dit artikel schrappen
sceptischVindt geen van de huidige opties acceptabel
beperk hetOndersteunt een beperkte versie, bijv. met een smallere reikwijdte of meer waarborgen
voorOndersteunt het voorstel
breid het uitOndersteunt een uitgebreide versie, bijv. met bredere reikwijdte of minder waarborgen

Is er een meerderheid?

Om door de Raad te heen komen, heeft een wet de steun nodig van ten minste 55% van de lidstaten, die samen ten minste 65% van de EU-bevolking moeten vertegenwoordigen.

Als alleen de landen die hierboven zijn gemarkeerd als tegen een artikel tegen de wet stemmen, is die aangenomen.

Duitsland, België, Nederland, Finland en Slovenië hebben de vorige keer tegen het voorstel gestemd — als deze oppositie standhoudt en Italië sluit zich aan zij veranderde onder de nieuwe regering haar standpunt), dan zou het voorstel ternauwernood worden verworpen, en net de drempel van 65% overschrijden (zie een berekeningstool hier). De meest invloedrijke en minst zekere stem is die van Duitsland.

Een verrassingsaanval op onderwijs

Helaas is er een nieuw probleem ontstaan bij de onderhandelingen over de uitzonderingen op het auteursrecht: de Europese Raad bedreigt de bestaande uitzonderingen op het auteursrecht voor onderzoek en onderwijs. Op dit moment staan alle EU-lidstaten het gebruik van door auteursrecht beschermde werken tot op zekere hoogte toe voor onderzoek en onderwijs. Over het algemeen vereisen deze uitzonderingen voor onderwijsdoeleinden geen technische maatregelen om ervoor te zorgen dat alleen studenten toegang hebben tot de content. Verscheidene lidstaten staan het online gebruik van de onderwijsuitzondering beslist toe.

Het Parlement is van mening dat de nieuwe verplichte uitzondering voor het onderwijs een gemeenschappelijke norm voor de hele EU moet bieden om grensoverschrijdende onderwijsactiviteiten mogelijk te maken. Dit omdat de bestaande onderwijs-uitzonderingen altijd gebonden zijn aan één land. De nieuwe, verplichte uitzondering op het onderwijs mag in geen geval beperken wat voor onderzoek en onderwijs is toegestaan onder de huidige, facultatieve uitzondering.

Daarentegen heeft de Raad nu volledig uit het niets een nieuw artikel 17bis voorgesteld. Hierin staat dat bestaande uitzonderingen voor onderwijs, tekst- en datamining of bewaring alleen kunnen worden gehandhaafd voorzover ze niet in tegenspraak zijn met de regels van de nieuw ingevoerde verplichte uitzonderingen. In het geval van lesgeven zou dit betekenen dat uitzonderingen voor het nationale onderwijs  die geen beperking van de toegang tot het educatieve materiaal vereisen door gebruik te maken van een “beveiligde elektronische omgeving” niet langer van toepassing zijn!

Dit draaft veel te ver door, aangezien het doel van de nieuwe verplichte uitzonderingen was om onderzoek en onderwijs te vergemakkelijken, niet om nieuwe belemmeringen op te werpen. Indien als gevolg van de nieuwe verplichte onderwijsuitzondering, in sommige landen onderwijsactiviteiten, die altijd legaal waren, niet langer legaal zouden zijn, dan zou de hervorming op spectaculaire wijze de plank misslaan op zelfs haar meest bescheiden doel: onderzoek en onderwijs faciliteren. Het is daarom van het allergrootste belang dat het Parlement er met klem op aandringt dat elke uitzondering op het auteursrecht die volgens de bestaande EU-wetgeving inzake auteursrecht legaal is, legaal blijft, ook als deze nieuwe richtlijn wordt aangenomen.

Andere kwesties

Goed nieuws: het recht van de organisatoren van sportevenementen lijkt een stille dood te sterven, geen enkele lidstaat heeft duidelijk zijn steun uitgesproken voor dit idee van het Parlement.

Op de onderbelichte kwestie van tekst- en datamining is er een kans op verbetering: België, Finland, Duitsland, Nederland, Italië, Estland en Tsjechië ondersteunen uitbreiding van de reikwijdte van de voorgestelde beperking op het auteursrecht, die van cruciaal belang zou zijn voor de Europese bedrijven die zich bezighouden met kunstmatige intelligentie.

Voor zover toegestaan bij wet, heeft de maker afstand gedaan van alle auteursrechten en verwante of naburige rechten op dit werk.

Geheimzinnige onderhandelingen over het auteursrecht in de EU, een tip van de sluier opgelicht: de stand van zaken

door 

Blog van Europarlementariër Julia Reda: Lifting the veil on the secretive EU copyright negotiations that start today: Here’s where we stand, oorspronkelijk gepubliceerd op 2 oktober 2018. Vertaling door Henk Meijer.

Op 2 oktober 2018 is de eerste “trialoog” vergadering gehouden over de EU copyright wetsherziening, berucht vanwege haar linkbelasting en uploadfilters.

In deze reeks besloten vergaderingen moet de Europese Commissie met het Europees Parlement en de Raad (die de regeringen van de lidstaten vertegenwoordigen) de definitieve tekst opstellen die voor elk van de instellingen aanvaardbaar is. Het is de laatste kans om wijzigingen aan te brengen voordat de richtlijn wordt aangenomen. Vergaderingen zijn momenteel gepland tot aan de Kerst, hoewel het nog steeds onduidelijk is of het proces tegen die tijd kan worden afgerond.

Gezien de overweldigende publieke belangstelling, heb ik besloten om dit normaliter ondoorzichtige proces transparanter te maken. Onlangs heeft het Europees Hof van Justitie bepaald dat het Europees Parlement de toegang van het publiek tot de trialoogdocumenten niet mag blijven ontzeggen. Dienovereenkomstig zal ik de onderhandelingsdocumenten op mijn website publiceren. Deze zogeheten “vierkolomsdocumenten” vertegenwoordigen elk de standpunten van de Europese Commissie, de Raad en het Parlement elk in één kolom. Een vierde kolom blijft over voor het definitieve compromis.

Aanvankelijk is deze vierde kolom leeg (Download: Artikelen (Engels) + Overwegingen (Engels)), dus laten we eerst de overeenkomsten en verschillen tussen de standpunten van de Europese Raad en het Parlement bespreken en wat ze in de praktijk betekenen:

Sleutelgat met EU vlag
based on work by Kate Ter Haar & K.G.Hawes

* * *

Artikel 13: uploadfilters

De Raad wilHet Parlement wil
  • De wet toepassen op platforms die “grote hoeveelheden door gebruikers geüploade werken organiseren en promoten”
  • De wet toepassen op platforms die “aanzienlijke hoeveelheden door gebruikers geüploade werken optimaliseren en promoten” en die geen kleine bedrijven zijn (omzet onder € 10 miljoen en minder dan 50 werknemers)
  • Uitzonderingen voor Wikipedia, educatieve/wetenschappelijke repositories, cloudopslag, niet-commerciële codesharingplatforms, marktplaatsen
  • Uitzonderingen voor Wikipedia, educatieve/wetenschappelijke repositories, cloudopslag, open source code-sharing platforms, elektronische marktplaatsen voor fysieke goederen
  • Platforms zijn aansprakelijk voor inbreuk op het auteursrecht door hun gebruikers, tenzij…
  • Platforms zijn altijd aansprakelijk voor inbreuk op het auteursrecht door hun gebruikers
  • …ze uploadfilters gebruiken
  • Impliceert uploadfilters als enige mogelijke manier om de aansprakelijkheid te beperken. Vereist ook “samenwerking” tussen platforms & rechtenhouders om te voorkomen dat beschermde werken niet beschikbaar worden gemaakt
  • Werken waarvoor uitzonderingen en beperkingen van toepassing zijn (zoals parodie) worden voldoende beschermd geacht door een…
  • Werken waarvoor uitzonderingen en beperkingen van toepassing zijn (zoals parodie) moeten online blijven, maar het blijft onduidelijk hoe
  • (Verplichte) klachten procedure voor ten onrechte blokkeren
  • Verplichte klachten procedure met menselijke beoordeling; onafhankelijke arbitragecommissie
  • Vrijwillige gesprekken met het bedrijfsleven moeten leiden tot implementatierichtlijnen
  • Vrijwillige gesprekken met het bedrijfsleven zullen er op magische wijze voor zorgen dat uploadfilters nooit fouten maken
  • Alle licenties die door platforms worden afgesloten dekken uploads door niet-commerciële gebruikers
  • Licenties die door platforms worden afgesloten dekken niet de uploads van niet-commerciële gebruikers, tenzij de voorwaarden daar uitdrukkelijk in voorzien

Beiden zouden leiden tot uploadfilters — de ene expliciet, de andere impliciet.

Wat dit voor jou betekent:

  • Foutgevoelige uploadfilters moeten alles goedkeuren wat je wilt plaatsen of uploaden naar platforms zoals Instagram, YouTube, Snapchat, Facebook, Tumblr, WordPress.org, Wattpad, DeviantArt, SoundCloud, TikTok, Giphy enz. voordat het online kan verschijnen. Dit zal leiden tot vertragingen en fouten. Uploadfilters beschouwen jou als “schuldig, totdat je onschuld is bewezen”. Dit zorgt ervoor dat volkomen gerechtvaardigde bijdragen worden tegengehouden, met name parodieën, memes en andere creaties die voortbouwen op bestaande werken.
  • Voor Trollen en andere kwaadwillenden zijn de filters eenvoudig te misbruiken om content te verwijderen die hen niet aanstaat.
  • Diensten waar jij op rekent, gaan EU gebruikers blokkeren (Geo-blocking) als zij niet met de aansprakelijkheid om kunnen gaan.

Wat dit voor ons allemaal betekent:

  • Beperking van de vrijheid van meningsuiting, wanneer het internet wordt getransformeerd van een open plek waar participatie welkom is tot een plaats waar elke bijdrage eerst een nauwgezet onderzoek moet doorstaan.
  • Verscheidenheid gaat verloren doordat onafhankelijke artiesten zoals YouTubers moeite hebben om hun creaties online te krijgen en vervolgens tegen verwijdering te behoeden. Grote organisaties hebben daarentegen rechtstreeks toegang tot de uploadfilters en kunnen direct beïnvloeden wat automatisch moet worden geblokkeerd. De webcultuur die voortbouwt bestaande werken, zoals reactie-GIF’s, lip-syncs en remixes, zal daaronder lijden.
  • De censuur-infrastructuur die op deze manier is opgetuigd, zal zeker worden uitgebreid naar andere vormen van content. Dit is al aangekondigd: uploadfilters zullen in de toekomst nodig zijn om te zoeken naar terroristisch materiaal — en dat zal niet de laatste eis tot uitbreiding zijn.
  • Innovatie wordt in de kiem gesmoord: deze richtlijn zal ervoor zorgen dat er nooit een Europees alternatief zal komen voor de grote sociale media netwerken en sites voor delen. De weinige Amerikaanse giganten die het geld kunnen opbrengen om in uploadfilters te investeren, zullen dezen doorverkopen aan anderen, waardoor hun dominante positie verder wordt versterkt.

Belangrijkste verschillen:

  • De Europese Raad stelde uploadfilters expliciet als de enige manier voor platforms om te ontsnappen aan de totale aansprakelijkheid voor alles wat gebruikers doen. In de versie van het Europees Parlement moeten platforms uploadfilters toepassen [om zoveel mogelijk inbreuk op het auteursrecht op te sporen], om nog enige hoop te koesteren om hun risico op aansprakelijkheid te verminderen — maar de aansprakelijkheid blijft desondanks bestaan. Wat het Europees Parlement van platforms schijnt te verwachten, om alle auteursrechtelijk beschermde werken die ooit zijn gemaakt in licentie te nemen, is uiteraard onmogelijk. En zelfs dat zou gebruikers van een platform niet noodzakelijkerwijs in staat stellen om ze (en werken die daarop voortbouwen) te uploaden: het Europees Parlement wil dat de rechtenhouder dat verder kan beperken via de voorwaarden van de licentie. Zelfs als rechtenhouders compleet weigeren licenties te verlenen, houdt het Europees Parlement platforms aansprakelijk. Als er een dergelijke wet was geweest bij het ontstaan van het internet zou het nooit meer zijn geworden dan een veredelde uitvoering van een kabeltelevisie kanaal.
  • De Europees Parlement versie heeft de waarborgen beter uitgewerkt, maar valt wel terug op puur wensdenken door te hopen dat het bedrijfsleven in vrijwillige gesprekken tot het maken van feilloze uploadfilters komt.

Snapchat errorInstagram error

* * *

Artikel 11: De linkbelasting

De Raad wilHet Parlement wil
  • Fragmenten van nieuwsartikelen moeten worden gelicentieerd
  • Fragmenten van nieuwsartikelen moeten worden gelicentieerd
  • Geldt voor in de EU gevestigde persuitgevers
  • Geldt voor alle persuitgevers
  • Omvat online gebruik van online diensten (geen uitzonderingen voor kleine bedrijven, Wikipedia of anderen)
  • Omvat digitaal gebruik van of door online diensten (geen uitzonderingen voor kleine bedrijven, Wikipedia of anderen)
  • Uitzonderingen op het gebruik van “niet-substantiële delen” — waarvoor elke lidstaat kan bepalen of dit verband moet houden met met gebrek aan orginaliteit, van zeer korte lengte, of beiden
  • Uitzonderingen voor het begeleiden van links met “losse woorden” en voor “legitiem particulier en niet-commercieel” gebruik door individuen
  • De lidstaten moeten dezelfde uitzonderingen en beperkingen toepassen als bij het auteursrecht
  • De lidstaten mogen dezelfde uitzonderingen en beperkingen toepassen als bij het auteursrecht, maar dat is niet verplicht
  • Geldt tot 1 jaar na publicatie van een artikel
  • Geldt tot 5 jaar na publicatie van een artikel
  • Het vermelden van een artikel in een zoekmachine mag niet worden beschouwd als voldoende betaling voor het reproduceren van fragmenten erdoor

De verschillen tussen deze standpunten zijn erg klein: beide zijn aanvallen op de vrijheid om te linken en het nieuws te verspreiden.

Wat dit voor jou betekent:

  • Als jij links naar nieuws deelt op platforms zoals Facebook, Twitter, Reddit, Pinterest, Tumblr, Slack of Discord, zullen ze niet langer een uittreksel van het gelinkte artikel tonen. Nu wordt bijvoorbeeld de titel weergegeven — in de toekomst zou dit alleen mogelijk zijn als de platforms vooraf licenties voor alle EU-lidstaten met deze nieuwsbronnen zijn overeengekomen. Dientengevolge zullen de meeste of al jouw links waarschijnlijk op een generieke en onaantrekkelijke manier worden weergegeven, of dat je helemaal geen links mag plaatsen. (Jouw berichten op openbare internetplatforms zullen nooit vallen onder ‘particulier, niet-commercieel gebruik’.)
  • Diensten waar jij op rekent, zoals nieuwsaggregators (Google Nieuws, Apple Nieuws, enz.), zoekmachines, sites voor feitencontrole, mediamonitoringsdiensten en anderen zullen geen tekstfragmenten meer weergeven, hun prijzen verhogen, of over het algemeen niet meer beschikbaar zijn.
  • Als jij zelf content maakt en publiceert op je eigen door advertenties ondersteunde website of op platforms zoals YouTube (op grond van artikel 13), kun je geen fragmenten uit nieuwsartikelen gebruiken (zoals schermafbeeldingen). Auteursrechtelijke uitzonderingen voor citaten zijn in bepaalde EU-lidstaten aan bepaalde voorwaarden gebonden, maar niet in allemaal, omdat ze niet zijn geharmoniseerd. Platforms zullen het zekere voor het onzekere nemen.

Wat dit voor ons allemaal betekent:

  • Minder goed geïnformeerd publiek, omdat het nieuws zich minder goed verspreidt
  • Minder pluriforme media, wanneer nieuwsaggregators en sociale netwerken niet langer een gelijk speelveld bieden voor nieuwe- en niche-nieuwsbronnen
  • Minder innovatie in de nieuwssector, door ontmoediging van nieuws-gerelateerde startups en nieuwe publicaties

Belangrijkste verschillen:

  • In de versie van het Europees Parlement zou een zoekmachine zelfs niet langer de titels van nieuwsartikelen in zijn indexdatabase mogen opslaan (een “digitaal” gebruik dat niet “online” is).
    Het Europees Parlement wil er ook absoluut zeker van zijn dat persuitgevers hun fragmenten niet gratis aanbieden (zoals gebeurde in Duitsland toen een gelijksoortige wet werd geïntroduceerd), waardoor ze niet anders kunnen dan een kartel te vormen.
  • De verschillende uitzonderingen zijn allemaal ontoereikend om de huidige algemene praktijk te omvatten. Het voorstel van de Europese Raad zal leiden tot 28 verschillende implementaties — waarbij internetplatforms geen andere keuze wordt gelaten dan de complexiteit te reduceren door de strengste versie te volgen om zekerheid te hebben.

Linkbelasting Linktaks Linktax

* * *

Beperkingen op sportevenementen

De Raad wilHet Parlement wil
—

In september heeft Axel Voss tijdens een opname na de plenaire vergadering merkbaar zijn ontsteltenis getoond over het feit dat deze paragraaf het gehaald had. Dat is verrassend, aangezien een collega en ik dit hebben voorgelegd in de onderhandelingen en een amendement hadden ingediend dat dit nieuwe sportrecht zou hebben opgeheven — Voss stemde tegen dit amendement (en instrueerde ook zijn fractie hetzelfde te doen).

Wat dit voor jou betekent:

  • Fanmedia wordt bedreigd omdat vlogs, selfies in het stadion, het documenteren van choreografieën en tifos en andere fancreaties inbreuk zouden worden op het auteursrecht
  • Ongeëvenaarde controle voor organisatoren, die naar willekeur kunnen beslissen of ze dit recht tegen opstandige of hinderlijke fans willen gebruiken

Wat dit voor ons allemaal betekent:

  • Minder reportages en aandacht voor kleinere clubs en niche-sporten die het het hardst nodig hebben, vanwege de rechtsonzekerheid die deze wet veroorzaakt

* * *

Wat jij kunt doen

Ben jij, net als ik, ontevreden over beide voorstellen? Ben je bang dat deze wet enorme onnodige schade zal toebrengen aan het vrije en open internet, ongeacht of de Europese Raad of het Parlement zegeviert?

De beste kans van slagen om nog iets te repareren biedt momenteel het opvoeren van de druk op de regeringen van de lidstaten, met name het Oostenrijkse voorzitterschap en de Duitse delegatie. Leg uit dat het het beschadigen van onze mogelijkheden om berichten en links te plaatsen electorale gevolgen zal hebben bij de verkiezingen voor het Europees Parlement in mei 2019. In deze tabel kun je vinden hoe jouw volksvertegenwoordigers in het Europees Parlement hebben gestemd.

Help mee de publieke aandacht vast te houden gedurende de trialogen: neem contact op met je lokale media, geef online commentaar op de vooruitgang van de onderhandelingen, maak video’s, deel mijn berichten en houd je vrienden op de hoogte. Er is nu nog niets in beton gegoten — maar nu moeten we er een schepje bovenop doen om uploadfilters, de linkbelasting en de beperkingen voor sportfans te verslaan.

Voor zover toegestaan bij wet, heeft de maker afstand gedaan van alle auteursrechten en verwante of naburige rechten op dit werk.

PODcast – Julia Reda MEP on the EU copyright vote, the free internet and the EP 2019 elections

door

Na een introductie in het Nederlands, volgt een half uur interview in het Engels van Rico Brouwer met Julia Reda die namens de Duitse Piratenpartij in het Europese parlement zit. We kijken in het gesprek terug op de stemming in het Europese Parlement van 12 sept. 2018 over de hyperlink belasting (art. 11) en uploadfilter (art.13) en we kijken vooruit naar hoe dit na deze stemming verder gaat.

Julia vertelt over haar afgelopen ruim vier jaar als Piraat in het parlement en we kijken vooruit naar de verkiezingen begin 2019.

PPU Podcast 18 september 2018 Julia Reda interview
click image, to go to interview

 

scroll down for English

 

Volg Julia Reda op Twitter. Dit is haar website met achtergrond informatie over deze EU copyright richtlijn.

Deze PODcast werd live uitgezonden via het kanaal van de Piratenpartij in Utrecht op 18 sept. en is in audio ook beschikbaar op spotify, itunes and soundcloud.

English translation

After a brief intro in Dutch, Julia Reda and Rico Brouwer continue in English to discuss the vote in the European Parliament sept. 12th 2018, on the new copyright directive art. 11 and 13, and on how to proceed now that linktax and upload filter are one step closer.

In this talk Julia takes us back through her previous four+ years as a Pirate in Parliament and looks forward to the upcoming 2019 elections.

Follow Julia Reda on Twitter, and her website with many written articles on this EU copyright law.

This PODcast was live broadcast through the Pirate Party Utrecht (Netherlands) Youtube channel on sept. 18th 2018 and can also be found on Spotify, iTunes and soundcloud.