Niet iedereen met prepaid is crimineel

Onze huidige regering bij monde van minister van Veiligheid en Justitie Ard van der Steur heeft een proefballonnetje opgelaten. Dat kon je al van mijlenver zien aankomen toen België en Duitsland hiermee begonnen. Anonieme simkaarten zijn immers maar lastig, en om er extra kracht bij te zetten, fietst hij de terrorisme-smoes er ook nog even in. Opnieuw is verbieden het devies. Dat iedere beweging die een (prepaid) simkaart maakt, al geregistreerd wordt en opvraagbaar is, is kennelijk niet voldoende. Zoals Van der Steur zelf al zei: ‘Wij willen weten wat dit soort mensen zeggen’.

Dat anonieme simkaarten ook wel eens uitkomst bieden – denk aan een tijdelijk nummer als je eenmalig iets organiseert, een anonieme melding op Meld Misdaad Anoniem, of een klokkenluider die contact zoekt met de pers – mag niet baten. Integendeel, eigenlijk zegt de minister dat hij vooral de burger wil controleren. Ook zegt hij, dat de groep mensen die legitiem gebruik wil maken van een anonieme simkaart zeer klein is. Hoe klein geeft hij niet aan, maar waarschijnlijk groter dan het groepje criminelen dat er gebruik van maakt. Het nut van een potentieel verbod is in ieder geval niet bewezen. Toch wordt er voor gekozen om de privacy van alle gebruikers ondergeschikt te maken aan een nieuw stukje schijnveiligheid.

Sterker nog, misdrijven zoals identiteitsfraude, telefoondiefstal en de zwarte markt worden door dit verbod gestimuleerd. Want laten we eerlijk zijn: de crimineel of terrorist houdt zich sowieso niet aan de wet, en vindt wel een manier om deze wet te omzeilen. Een katvanger is zo gevonden, en als je telefoon strak aan je identiteit wordt gekoppeld, geeft dat hele nieuwe mogelijkheden voor identiteitsfraude. Daarnaast is een buitenlandse simkaart ook niet heel moeilijk te vinden voor internationaal werkende terroristen of smokkelaars. Het zal nog lastiger worden voor opsporingsinstanties om de communicatie van deze mensen in kaart te brengen.

Het recht op privacy en daarmee vrijheid is een zeer belangrijk recht. Als je hieraan wilt tornen, moet je kunnen onderbouwen waarom dit niet alleen belangrijk, maar zelfs noodzakelijk is. Minister Van der Steur heeft in ieder geval niet bewezen, dat deze maatregelen daadwerkelijk nuttig zijn. In plaats daarvan speelt hij in op onderbuikgevoelens, en zinspeelt hij op schijnveiligheid. Door het verbieden van ongeregistreerde prepaid simkaarten zal er in ieder geval geen terrorist minder radicaliseren; geen crimineel zal hierdoor stoppen. Het wordt juist wel moeilijker om anoniem misdaad te melden, om klokkenluider te zijn, of om zelfs je beroep als journalist of advocaat goed te kunnen doen, en dat zijn maar een paar voorbeelden.

De Piratenpartij wil, dat de overheid stopt met het automatisch en systematisch opslaan van iedere beweging van de gewone burger (jij en ik) in grote databases. De overheid moet weten dat het gros van de burgers welwillend is. Opsporingsdiensten moeten gebruik maken van gericht onderzoek, in plaats van sleepnetten en allesomvattende spionage. Want iedereen heeft het recht op een privéleven, zonder dat de overheid steeds over je schouder meekijkt en iedere letter meeleest die je op je telefoon of computer intikt. Dat dit nodig zou zijn om onze veiligheid te garanderen wordt steeds ongeloofwaardiger, nu steeds opnieuw blijkt dat aanslagplegers achteraf al lang “bekenden van de politie” waren. De overvloed aan informatie die over de gewone burger wordt verzameld, lijkt de effectiviteit van de opsporingsdiensten eerder te beperken dan te versterken.