Edward Snowden heeft ons gewaarschuwd. De Amerikaanse geheime dienst NSA bespioneert niet enkel “terroristen”, maar evengoed bedrijven en particulieren. De afluisterpraktijken zijn geen ver-van-ons-bed-show meer, de NSA ligt midden in ons bed. Vaarwel privacy!Dit weekend bleek dat ook de Belg Jean-Jacques Quisquater, professor aan de universiteit van Louvain-La-Neuve, mogelijk gehackt werd door de NSA. Een wereldautoriteit op het vlak van cryptografie en beveiligingstechnologie: geen wonder dat inlichtingendiensten geïnteresseerd zijn in zijn vertrouwelijke documenten en voorontwerpen, in zijn mails en gesprekspartners, in alles wat de man liever geheim wil houden. Door hem te bespieden zijn ze steeds een stapje voor op innovaties bedoeld om hen stokken in de wielen te steken. De kans bestaat dat ze hem ook afluisterden door ongemerkt zijn webcam of microfoon te activeren, dat ze hem volgden via zijn smartphone en registreerden met wie en waar hij afsprak. Griezelig, niet?
Toch maken veel mensen zich nog geen zorgen. “Ik doe niks verkeerd, ik heb niets te verbergen”, denken ze. Ze geven hun privacy collectief op in ruil voor meer veiligheid en meer efficiëntie, zoals overheden en bedrijven graag doen geloven. Want wie angst zaait, zal macht oogsten.
Maar privacy heeft niets te maken met “iets verkeerds doen”. Privacy is een fundamenteel mensenrecht dat ons toelaat om te zijn wie we zijn. Je wilt toch zelf kiezen aan wie je onthult wat je googelt of leest, met wie je correspondeert of wat je koopt, welke jouw geheimen zijn, van wie je houdt en hoe je die liefde kenbaar wilt maken, wat jouw seksuele voorkeuren zijn, welke ziekten je hebt, wat jouw religieuze of politieke voorkeuren zijn?
Groeien als mens betekent meester worden over je eigen leven en je eigen gedachten, ook als die afwijken van wat de meerderheid denkt en doet. Meer en meer verliezen wij de mogelijkheid om onszelf te ontplooien op een manier die los staat van wat de staat, de arbeidsmarkt en de consumptiemaatschappij van ons verwachten. Meer en meer worden we gedetermineerd, gecontroleerd en gekneed tot brave, machtsgetrouwe, hardwerkende en vooral zwijgende consumenten: dat is wat ons verlies aan privacy werkelijk inhoudt.
De infrastructuur van de controlestaat wordt voor onze eigen ogen tot stand gebracht. Alles wat je schrijft, zegt, doet, koopt, ja, zelfs denkt, wordt geregistreerd. Privacy lijkt wel verleden tijd. De oplossing ligt niet in het afwijzen of aan banden leggen van die nieuwe technologieën. Dat is onmogelijk en onnodig. Het is technisch perfect haalbaar om te genieten van de voordelen van die digitale verworvenheden én tegelijkertijd onze privacy te vrijwaren. Het zijn de overheden en de multinationals die ons doen geloven dat we voor één van beide moeten kiezen. In werkelijkheid is het er hun enkel om te doen om zoveel mogelijk gegevens te verzamelen, opdat ze ons nog gerichter kunnen controleren of doen consumeren. Het enige echte antwoord op de bedreiging van onze privacy zijn niet minder, maar juist meer digitale burgerrechten.
Een aantal Belgische partijen (Groen en Ecolo) en in Nederland D66 willen dat een parlementaire onderzoekscommissie de mogelijke afluisterpraktijken in kaart brengt. Sympathiek voorstel, maar opnieuw een bewijs dat onze beroepspolitici vastzitten in hun top-down visie op de maatschappij. In plaats van commissies op te richten, zouden ze beter een écht statement te maken en Snowden politiek asiel aanbieden en zijn voordracht voor de Nobelprijs steunen. In plaats van in Europese achterkamertjes te overleggen met de USA over vrijhandelsakkoorden (zoals ACTA, SOPA en nu recent TTIP) die een complete uitverkoop van de rechten van de Europese burger aan de Amerikaanse overheid en multinationals betekenen, zouden ze beter werk maken van de verankering van onze digitale burgerrechten in de Europese én in de Nederlandse grondwet.
De Piraten geloven niet in commissies van beroepspolitici, maar roepen alle bewuste burgers op om zich te verenigen in een nieuwe burgerbeweging ter bescherming van onze digitale rechten en vrijheden. Wij burgers moeten het heft in eigen handen nemen.
Auteur:
Sarah van Liefferinge is de Vlaamse lijsttrekker voor de Europese verkiezingen.
Overgenomen van http://piratenpartij.be/wij-willen-onze-privacy-terug
En tijdens het overtypen van dit artikel krijgen wij te horen dat minister Plasterk ons voorgelogen heeft. Niet de Amerikanen maar onze eigen AIVD heeft 1.8 miljoen gesprekken afgeluisterd. Ik ben er zo klaar mee…
IK WIL MIJN PRIVACY TERUG!
Privacy is een non issue waar de telegraaf ook al over schrijft. Concentreer je op wat piraten doen: Sharing = Caring. Stop de copyright maffia, dat is waar jullie om opgericht zijn. Zelfs de oprichter van jullie partij voelt zich niet meer welkom daar.
Wie bedoel je @Gadverdamme ? Kijk eens naar the Pirate Wheel http://falkvinge.net/pirate-wheel/
Auteurs willen ook hun privacy terug, maar nee, als je muziek maakt is dat opeens niet meer persoonlijk maar is het van iedereen. Meten met twee maten heet dat.
Maar ik vermoed dat u mij niet begrijpt. Als ik iets op facebook zet, gaat dat onder voorwaarden. Als ik muziek publiceer op internet, gaat dat onder voorwaarden. Waarom het een wel beschermen en niet het ander. Content is in veel gevallen persoonlijk. Ik hoop dat u de overeenkomst ziet, dat is namelijk mijn punt.
Je bent gewoon dom als je dingen op het internet gooit waarvan je niet wil dat ze verspreid worden. Dus wat zijn zoal dingen waarvan we er als maatschappij op vooruit gaan als ze verspreid worden? Cultuur & kennis. Dat is ook de wens van de schepper, anders publiceert hij of zij het niet.
De vraag van betaling is niet van toepassing: er is geen geld te verdienen in de ‘kale’ distributie van informatie, de infrastructuur heeft dat stukje economie simpelweg overbodig gemaakt. Er is nog altijd geld te verdienen natuurlijk, en de gemiddelde artiest is erop vooruit gegaan omdat het geld niet langer naar de tussenpersoon gaat die dat stukje economie beheerde. En ja, ik wil gratis, want het is gratis. We gaan toch ook niet de beheerders van grasvelden en bossen het recht geven om ons de zuurstof in de lucht te verkopen?
We hebben, dankzij deze technologie, een nabij oneindige welvaart in al wat gedigitaliseerd kan worden, en wij moeten hier een kraantje op de hoorn des overvloeds zetten omdat er een overbodige industrie ten onder gaat? Ik dacht het niet. We gaan geen gigantische welvaartsvernietigingsklap laten gebeuren. Verdien je geld maar deze situatie nog beter te maken, makkelijk doorzoekbare & goed onderhouden databases, etc.
En die inderdaad, dan meten wij met twee maten, want wat willen we nou juist niet onder de oneindige kopieermachine leggen? Privegevens. Lijkt mij heel logisch, dat we dat niet willen. Mij hoor je niet klagen over facebook, want ik gooi daar geen informatie op waarvan ik niet wil dat het verder verspreid word. Als je vrienden een foto uit jouw album zelf opnieuw erop zetten, en dan publiek, ik wens je succes bij facebook.
Mij hoor je wel klagen dat mijn gmail straight to the NSA gaat. Net zoals de post, valt google onder het briefgeheim, wat ze zonder blikken of blozen schenden. Ze hebben die verantwoordelijkheid genomen met het opzetten van deze dienst.
Heeft the pirate bay dezelfde verantwoordelijkheid genomen met betrekking op auteursrechten? Nee, ze bieden een dienst aan om de al bestaande mogelijkheden voor het uitwisselen van bestanden makkelijker te maken, ze bieden dus meerwaarde aan op de al bestaande situatie dat informatie kosteloos verspreid wordt, en daarmee verdienen ze (een beetje) geld. Een verdienmodel wat er makkelijk uitgeconcureerd kan worden door hetzelfde aan te bieden met samenwerking van de makers. Natuurlijk, zo heel veel geld zit er in de eerste plaats al niet in. De persoongebonden aspecten van het auteursrecht worden over het algemeen ook niet geschonden. Het meestal duidelijk wie de maker is, en het werk is meestal niet veranderd.
dus; geen facebook of smartphone nemen.in je browser facebook googlecookies enz blokkeren.