In verkiezingstijd hebben politici het allemaal over het gevaar van het inleveren van soevereiniteit aan Brussel en de noodzaak om verantwoordelijkheden terug te halen. Maar zodra de stembussen gesloten zijn, staan de versgekozen politici vooraan om hun eigen burgers te verkopen aan de hoogste bieder. In geheime vergaderingen verkwanselen zij het democratische proces van ons en onze kinderen aan lobbyisten met goedgevulde zakken. Eurocommissarissen die slechts oog hebben voor de bedrijven waar zij na hun politieke carrière vele malen de Balkenende-norm hopen te verdienen, krijgen hierin rugdekking van de nationale parlementariërs die later ook graag uit de luxe lobbyruif willen eten.
Door de macht van nationale parlementen over zaken als gezondheid en milieu willens en wetens uit het democratische proces te slopen en deze weg te geven aan schijnrechtbanken die gevuld worden met lobbyisten en hun advocaten, plegen de volksvertegenwoordigers in feite landverraad. De handtekeningen die zij zetten, ontnemen toekomstige regeringen elke zeggenschap over de belangrijkste regerings-onderwerpen. Het meest brutale voorbeeld zijn de Investor-State Dispute Settlements (ISDS) die onze nationale parlementen voorgoed buiten spel zetten. Door voetstoots akkoord te gaan met deze Investeerder-Staat Tribunalen garanderen onze ‘volksvertegenwoordigers’ dat het volk in de toekomst nooit meer vertegenwoordigd wordt wanneer het erom spant. Wat raken wij als land kwijt, in ruil voor de toekomstige salarisstrookjes van de politici? Alles.
Investeerder-Staat Tribunalen nemen alle soevereiniteit over
De Investeerder-Staat Tribunalen leggen de zeggenschap over de bescherming van volksgezondheid, milieu en en zelfs het nationale minimumloon eenzijdig neer bij oncontroleerbare internationale vriendenclubs van bedrijven en advocaten. De macht van een parlement reikt straks niet verder dan wat de eigenaren van de internationale industrieën toelaten. Iedere toekomstige wet die op de een of andere manier de belangen van de industriële lobby schaadt, zal met hoge boetes bestraft worden.
- Toen Duitsland na de ramp in Fukushima besloot om af te zien van de verdere bouw van kerncentrales, werd het land door Vattenfall voor miljarden euro’s aangeklaagd omdat Vattenfall door dit besluit in de toekomst minder winst vreesde te maken. Het ging niet om opgezegde contracten, maar gewoon om het feit dat het nieuwe Duitse beleid uiteindelijk de vraag naar kerncentrales zou verminderen.
- Omdat Canada de giftige stof MMT wilde verbieden, werd het land via een ISDS-procedure gedwongen om deze stof, die zelfs in de VS is verboden, gewoon op de markt toe te laten. Daarbovenop moest het land miljoenen aan boetes betalen aan de producent van MMT.
- De Franse vervoerder Veolia heeft Egypte middels een ISDS-procedure aangeklaagd omdat de Egyptische regering het minimumloon wilde aanpassen.
Deze drie voorbeelden geven aan, dat politici die de Investeerder-Staat Tribunalen omarmen, de zeggenschap van hun nationale parlement willens en wetens ondergeschikt maken aan de belangen van het internationale bedrijfsleven.
Willen wij politici die de zeggenschap over het loonbeleid uit handen geven aan het internationale bedrijfsleven? Nee!
Willen wij politici die producenten van giftige stoffen zelf laten bepalen of ze deze stoffen in ons voedsel en drinkwater terecht mogen laten komen? Nee!
Willen wij politici die de beslissingen over kolencentrales, kernenergie en milieuvervuiling volledig willen overlaten aan bedrijven die hier winst mee maken? Nee!
TTIP, CETA en de ISDS-regelingen zijn een slag in het gezicht van iedere burger. Parlementariërs die deze rechten willens en wetens verkopen aan de bedrijven waar ze straks hopen te solliciteren, verraden hun democratische principes, hun land en hun kiezers, in de wetenschap dat zij hier later goed voor betaald zullen worden.
Stop de stiekeme handelsverdragen en stop de corrupte mentaliteit van de gekozen boeven die hieraan mee werken!
Wouter zegt
Zeer triest dit! Weten jullie wat de stand van zaken is? Gaan ze het er alsnog doorheen drukken of is het gelukt dit plan te stoppen?