TTIP, het grote Monopoly Spel

Opiniestuk van Wietze Brandsma

Pas op voor de holle economische belofte van het TTIP verdrag

Pas op voor de holle economische belofte van het TAFTA/TTIP verdrag tussen de VS en de EU.

De claims over de economische impact van TTIP, zijn niet alleen zeer bescheiden, ze zijn fundamenteel misleidend. De in opdracht van de Europese Commissie gebruikte economische modellen, zijn van de soort die bekend staan als Computable General Equilibrium (CGE) modelling, en zijn berucht om hun vooringenomenheid. Ze kunnen gemakkelijk worden gemanipuleerd om de soort van de resultaten op te leveren die de onderzoeker wil verkrijgen. Ze overdrijven het potentiële voordeel van TTIP en bagatelliseren de mogelijke kosten.

Zelfs de meest optimistische prognoses voorspellen slechts 0.48% groei t/m 2027. Dit is dus maximaal 0,05% per jaar. Dat is onvoldoende voor groei van de werkgelegenheid. In meer realistische scenario’s is er sprake van 0% groei, of zelfs negatieve groei, wat zeker niet goed zal zijn voor de werkgelegenheid.

Daarnaast brengt TTIP ook nog kosten met zich mee. Deze kosten worden in het OFSE rapport geraamd op 47 miljard.

Een miljoen banen staan op de tocht

De modellen doen ook schattingen over “job displacement” – variërend van 400.000 tot 1,1 miljoen in de EU. Een miljoen banen staan op de tocht. Het CEPR schat de verwachte arbeidsverplaatsing door TTIP in Europa op zo’n 0,6 procent. Dit komt neer op 6 van de 1000 werknemers, of tussen de 430.000 en 1,1 miljoen mensen die (tijdelijk) werkloos zullen zijn.

Het arbitrage tribunaal – ISDS

De overeenkomst zal waarschijnlijk ook een arbitrage procedure bevatten, genaamd ISDS – het Investor to State Dispute Settlement. Dit stelt bedrijven in staat om een regering aan te klagen voor misgelopen inkomsten, ten koste van de de belastingbetaler. Soortgelijke bepalingen in andere handelsovereenkomsten hebben enkele opmerkelijke veroordelingen ten gunste van vennootschappen (zie grafiek) opgeleverd.

Intellectuele Monopoly’s

Beide verdragen CETA en TTIP gaan veel verder dan het afschaffen van de handelstarieven. Ze proberen markten te harmoniseren door tal van regels en voorschriften gelijk te trekken. Met deze akkoorden willen lobbyisten van grote multinationale bedrijven ook zogenaamde “intellectual property”, zoals patenten en copyright, welke in feite gewoon monopolies zijn, onder de noemer “investeringen” deze verdragen binnen rommelen. Dat heeft niets met vrijhandel te maken. De bedoeling van grote gevestigde stagnerende corporaties is om de markt af te schermen tegen kleine en middelgrote nieuwkomers, startups en die met innovatieve technieken waarde creëren voor de economie, en voor groei van de werkgelegenheid zorgen.

See how Google shuffles revenue around Europe to minimize taxes: http://t.co/RfDtDV8ZTN pic.twitter.com/6P0f8zMcpm

— Wall Street Journal (@WSJ) October 11, 2014

En natuurlijk zijn Intellectuele Monopoly’s het vehikel om belasting te ontwijken, voorbeelden zijn Apple, Google en Starbucks. De Europese Commissie vindt deze constructie een vorm van staatssteun. De commissie vindt het té toevallig dat de hoogte van de royalties zo sterk samenhangt met de winst. De Commissie vraagt zich af of het roosterrecept voor koffiebonen echt miljoenen euro’s waard is.

Hervorm copyright en patenten

Al in de jaren 1860 kwam het octrooisysteem onder vuur, met inbegrip van The Economist. Patenten, betoogden critici, verstikken toekomstige creativiteit doordat uitvinders op hun lauweren rusten. Recent economisch onderzoek ondersteunt dit.

Een uitgelekt hoofdstuk over Intellectual Property van de tegenhanger van TTIP, het TPP verdrag – het Trans-Pacific Partnership, bevestigd dat veel van de meest extreme bepalingen copyright er nog steeds in staan, en in sommige gevallen zelfs erger zijn geworden.

We roepen de nieuwe Eurocommissarissen Cecilia Malmström en Günther Oettinger op, om te zorgen dat er in geen miljoen jaar weer zoiets komt als CETA, TAFTA/TTIP en TISA. En ISDS en Intellectual Property uit TAFTA/TTIP en CETA te halen.