Bron: http://falkvinge.net/2011/06/01/is-the-pirate-party-serious/
In 2006, toen de Zweedse Piratenpartij (Piratpartiet) werd opgericht, zou een minachtende reactie slechts normaal zijn geweest. De Piratenpartij lichtte het anker om zich in onbekende wateren te begeven met een unieke visie op nationale en internationale politiek. Maar hoe staat het vandaag de dag met de basiskritieken?
Ik had dit artikel niet in 2006 kunnen schrijven. Oké, in die tijd waren de fouten in ons copyrightsysteem al bloot gelegd, maar er waren nog geen suggesties geopperd over hoe de overheid zou moeten werken, los van het vaststellen van grondbeginselen als “Als je de industrie dwarszit, zullen de autoriteiten u dwars zitten”. Overheden hebben andere dingen te doen, zoals gezondheidszorg en onderwijs; privacy zal de armen niet voeden. De focus puur op copyright leek een uiting van zelfingenomen en egoïstische luxe. Maar de tactiek van de Piratenpartij is relevanter gebleken dan wie dan ook in 2006 had kunnen voorzien. Vandaag de dag staat zij niet alleen voor een geschiedenis van successen, maar ook voor het creëren van kansen voor het groter goed. Ik geloof nu dat simpelweg begrijpen hoe de wereld verandert en waar het heen gaat, duidelijk maakt wat het belang van de Piratenpartij en de steun aan haar is. En dit is waarom:
In 2011 is de vrije toegang tot informatie niet alleen een theoretische bedreiging voor tirannie, maar is ook direct verantwoordelijk het omverwerpen van regeringen.
Een nadere uiteenzetting van de Arabische Lente volgt hier. Het motief voor de roep om verandering was economisch. Mensen konden nauwelijks rondkomen en de overheid maakte hun bestaan alleen maar erger. Maar hoe weet de bevolking welke veranderingen goed zijn en wanneer het veilig is ze te eisen? Dit is het punt waar de allesomvattendheid van het internet en de mobiele telefoons de situatie veranderd hebben. Iedereen kan anoniem informatie inwinnen, delen en erover discussiëren met anderen. Zonder de gevaren van echte ontmoetingen, konden individuen erachter komen waar en wanneer er protesten waren en of hun vrienden daarheen gingen. Het volk was gevaarlijk hoog opgeleid over zichzelf en de overheid.
De dictators werden hier snel ingezogen. Egypte sloot het internet- en telefoonverkeer af. Syrië en Libië volgden hetzelfde patroon. De overheid van de Verenigde Staten werd ook meegetrokken en predikte vrijheid van informatie over de hele wereld. Maar hun binnenlands beleid laat nog veel te wensen over. Het enige wat je kan doen is zelf in beweging komen. Begrijp je nu de macht van vrije informatie?
In 2011 is de copyrightindustrie in de verdediging geschoten en bedenkt schokkende strategieën om wetten geheim te houden en openbaar onderzoek te vermijden.
Wat zijn de tijden toch veranderd. Toen de Wereldorganisatie voor Intellectueel Eigendom (WIPO) in de jaren ’90 een bindend verdrag wilde schrijven, was hun voornaamste zorg de verschillen tussen de uitgenodigde delegaties op te lossen. Nu komen ze erachter dat er een geirriteerde menigte op de deur staat te bonken. Deze groep is buiten de totstandkoming van het verdrag gehouden en willen dat copyrightwetgeving andere normen en waarden vooropstellen. Aldus het verhaal van de Anti-Counterfeiting Trade Agreement (ACTA), geschreven achter gesloten deuren en alleen bij het publiek bekend door publicaties van Wikileaks en andere klokkenluiders. Een Canadees die via een formeel verzoek informatie over dit verdrag opvroeg bij zijn overheid, kreeg een document waar alleen de naam van het verdrag zichtbaar was. De rest was zwart gemaakt.
Na het uitlekken van ACTA volgde snel het Intellectual Property (IP) hoofdstuk van de Trans-Pacific Strategic Ecomomic Partnership. Dit verdrag geeft auteursrechtenhouders de macht om import van boeken en kranten uit het buitenland te verbieden. De vrijheid om te lezen wat je legaal gekocht hebt en bezit ligt onder vuur. Bovendien zou het patentproces ‘gestroomlijnd’ worden. Zinloze aanpassingen (bijvoorbeeld het aanpassen van een niet-werkend ingrediënt in een medicijn) zullen automatisch goedgekeurd worden, waarmee patenten oneindig verlengd kunnen worden zonder dat andere partijen, vanwege het automatisme, hiertegen bezwaar kunnen aantekenen. Het was de bedoeling dat deze details geheim bleven tot het verdrag vier jaar van kracht was. Als dit niet publiek was gemaakt door een klokkenluider was dit verdrag aangenomen zonder dat het parlement of de bevolking hier iets van geweten zou hebben.
Dit is wederom een voorbeeld van een regime dat de verspreiding van informatie over misstanden, als alle andere methodes gefaald hebben, koste wat kost probeert tegen te houden. Dit is het niveau waartot de industrieën die zich op IP beroepen gereduceerd zijn, dankzij daden van de leiders van de Piratenpartij die deze praktijken mede aan het licht gebracht hebben. Opnieuw heb jij het heft in handen. Vind je, zoals de meeste politieke partijen die de macht hebben, dat het eerlijk is dat dit soort beslissingen in achterkamertjes worden genomen zonder dat iemand ervan afweet?
In 2011 zal piraterij waarschijnlijk wel de armen voeden.
Nee, ik heb geen statistieken die dit punt bewijzen. Welke industrie zou voor zo’n onderzoek betalen? Maar neem de volgende feiten in ogenschouw: Meer CD’s, DVD’s, software en boeken worden vandaag de dag zonder toestemming gedrukt dan 20 jaar geleden. De opkomende economieën worden ermee overspoeld. Goedkope producten zorgen voor rendabele banen voor mensen die eerst geen werk hadden. Het is piraterij, dus al het geld blijft daar, in plaats van dat een groot deel naar de rijke landen gaat. Kort gesteld: piraterij democratiseert de entertaimment- en informatiemarkt. Copyrightindustrie, waarom haten jullie ondernemers uit de derde wereld?
In 2011 heeft Pirate Parties International ongekende sterkte bereikt.
Vorige week behaalde de Piratenpartij van Catalonië en Duitsland meerdere zetels bij lokale verkiezingen. Dat zijn nog een paar trofeeën voor de prijzenkast van deze internationale beweging. Er zijn nu piraten gekozen in Zweedse, Duitse, Zwitserse, Tsjechische, Hongaarse en Spaanse overheidsorganen. De Piratenpartij heeft ook al twee zetels in het Europees Parlement. Daar proberen ze om ACTA tegen te houden, met een gesteunde motie om transparantie en een uitzondering voor Braille-vertalingen af te dwingen. In de Amerikaanse staat Massachusetts kun je je nu als piraat registreren.
Simpelweg door zichzelf te organiseren, maakt de Piratenpartij andere politieke krachten bewust van het belang van informatiebeleid. Een paar kinderen die protesteren zijn geen partij voor een zwarte lijst voor het internet. Maar een eensgezinde politieke groepering, die langdurig de aandacht van de media vasthoudt, geld inzamelt voor publiciteit en mensen bewust maakt van die zwarte lijst, is dat wel. Je kan kiezen om ze te negeren of om met ze samen te werken. Hoe dan ook, een onderwerp waar burgers voorheen geen inbreng hadden, wordt nu gevormd door de burgers zelf.
Informatiebeleid is een serieus politiek onderwerp
Het is logisch te stemmen op een grote politieke partij die jouw standpunten vertegenwoordigt. Maar zoals de meeste mensen maak je die beslissing niet op je gevoel, maar weloverwogen met behulp van de grote hoeveelheid informatie die je tot je beschikking hebt, dingen die je gehoord, gezien of zelf meegemaakt hebt. Het is moeilijk een mening over de structurering van de gezondheidszorg te vormen zonder dat je kennis hebt van het functioneren van verschillende vormen van gezondheidszorg. Over het algemeen is het belangrijker om te zorgen de meerderheid van stemmers de informatie beschikbaar hebben om een weloverwogen mening te vormen, dan dat je zelf op een partij te stemt die hun standpunten willen doordrukken. De toegang tot informatie kan politieke standpunten maken of breken en is het effectieve verschil tussen goede en slechte wetgeving.
Wie kan uitmaken of de wereld toestemming heeft de Wikileaks-documenten te lezen of niet? Er zijn talloze mensen die het liever van het internet zien verdwijnen en daarmee haar geheimen. Uiteindelijk kan alleen een verstandige overheid, geïnformeerd door een luid en duidelijke publieke opinie, dat recht garanderen.
De Piratenpartij is gebaseerd op het idee, dat vele mensen die het internet begrijpen zich al realiseren: dat toegang tot informatie, dus de vrijheid om te lezen en schrijven, de wereld kan verbeteren. In plaats van zich te beperken tot een kleine groep ingewijden, plaatst de Piratenpartij zich in het midden van de oorlog die nu rond informatiepolitiek gaande is. Wat de partij nu nodig heeft, is de kritische massa die haar toekomst zal bepalen.