Persoonlijk opiniestuk van Bob van Luijt
Op 16 maart jongstleden stak D66-Kamerlid Kees Verhoeven de voorvrouw van de Piratenpartij, Ancilla van de Leest, een warm hart onder de riem in de vorm van een tweet. “Ik had gehoopt samen te kunnen strijden voor digitale burgerrechten. Zal komende jaren proberen [een] beetje Piraat te zijn”, schreef hij. Een fijne en welkome tweet voor een ieder die zich zorgen maakt over zijn of haar digitale burgerrechten. Echter, het strijden voor onze digitale burgerrechten is slechts een triviale reden waarom de Piratenpartij op zijn minst één zetel in de Tweede Kamer had moeten behalen. Het belang van de Piratenpartij zit hem namelijk niet in onze digitale burgerrechten uitsluitend, maar het fundament waarop de partij gestoeld is.
Het internet
Om mijn punt te maken, laten de Piraten zich het best vergelijken met de Partij voor de Dieren. Wat voor de Piraten de digitale burgerrechten zijn, is voor de PvdD het verbod op de bio-industrie. Echter, eenieder die de PvdD ziet als een one-issue partij, heeft naast een korte neus waarlangs hij niet verder kijkt, een simplistisch wereldbeeld. Advocaat Steven Wise legt in een Ted-talk haarfijn uit hoe hij chimpansees bij staat in de rechtszaal, een chimpansee heeft per slot van rekening ook gevoelens en intelligentie: waarom zou Vrouwe Justitia uitsluitend het recht wegen voor mensen? Filosoof Sam Harris verwoordde het in een van zijn podcasts als volgt: “Zoals wij nu terugkijken op slavernij, zo zullen we over honderd jaar terugkijken op hoe wij vandaag de dag dieren behandelen”.
De PvdD is niet revolutionair als anti-bio-industrie-one-issue-partij, maar omdat zij als eerste parlementaire vertegenwoordiging bracht voor anderen dan alleen mensen. Een toonbeeld van moderne beschaving waar we trots op moeten zijn. En dit is precies de reden waarom de Piratenpartij zo belangrijk is: waar de PvdD alle levende wezens vertegenwoordigt zonder te discrimineren op mens of dier, vertegenwoordigen de Piraten iedereens online identiteit(en).
Het internet afdoen als een technologie waarmee je uitsluitend bankiert, facebookt en schoenen koopt, is hetzelfde als het christendom af te doen als een vlooienmarkt op zondagochtend. Het internet is vrijheid in haar puurste vorm. De technologie is patentloos geschonken aan de wereld door Vint Cerf en Bob Kahn zoals penicilline door Sir Alexander Fleming. De pakketjes die over de draad of door de lucht vervoerd worden kan het niets schelen wat ze vervoeren, zoals enveloppen hun brieven, onafhankelijk van inhoud, vervoeren over land, zee of lucht. De internet pakketjes zijn te dom om hun inhoud te begrijpen, ze vervoeren slechts bits over de digitale snelweg met de snelheid van het licht en dat, om Cerf te quoten, is “open met de grote O”. Dankzij deze openheid kunnen we vrijelijk informatie uitwisselen tot in alle uithoeken van het universum waar het internet te vinden is.
Om de vrijheid van het internet te kunnen waarborgen en om een veelvoud van 17 miljoen Nederlandse online identiteiten te vertegenwoordigen, is een partij nodig die de principes van het open internet in hart en nieren heeft zitten.
Omdat het internet open is, kan een ieder alles wat zij of hij kan bedenken maken en verspreiden met de snelheid van het licht. Het internet beïnvloedt ons direct: zo kan een bandje uit Lutjebroek zich online groter voordoen dan de Rolling Stones, een meisje uit Conakry in Guinea gratis videolessen volgen van Harvard University en kon de Arabische Lente ontspruiten. Maar ook indirect beïnvloedt het ons: het brood dat je haalt bij de bakker, het nieuwe bedrijf dat je start en de liefde van je leven. Ze hebben allemaal ergens het internet aangeraakt en de neveneffecten van dit alles zijn nu al zichtbaar. Kinderen waarvan de ouders elkaar kennen via het internet zijn geboren, het heeft bijgedragen overheden en bedrijven meer transparant te laten zijn en het heeft kennis geglobaliseerd en gedemocratiseerd.
De grotere kracht die dit mogelijk maakt heet het netwerkeffect. Hoe meer gebruikers het internet heeft, hoe beter het voor iedere individuele gebruiker wordt. Nu al, zijn 3,2 miljard mensen met het internet verbonden. Als dat er straks 7,5 miljard worden, zullen we daar allemaal van profiteren. Het is een positive-sum game.
Maar helaas ziet niet iedereen deze vrijheden als een groot goed. Zo zijn er overheden en bedrijven die trachten netneutraliteit te schenden door hekken te bouwen om te bepalen wat mensen wel en niet mogen zien. Om de vrijheid van het internet te kunnen waarborgen en om een veelvoud van 17 miljoen Nederlandse online identiteiten te vertegenwoordigen, is een partij nodig die de principes van het open internet in hart en nieren heeft zitten.
Het is daarom, dat het spijtig is dat de Piratenpartij geen zetel(s) heeft gehaald.
Tot over vier jaar, argh!
Frank Wijnans zegt
Beste Bob, leuk dat je over 4 jaar op de Piratenpartij wil stemmen, maar ik denk dat er tot die tijd ook nog wel wat te doen is.
Wim ten Brink zegt
Tja, het klinkt goed, al die vrijheden, maar je vergeet dat er ook massaal misbruik gemaakt kan worden van de vrijheden op het Internet. Zo zijn er nog tientallen netwerken vol kinderporno en daar komen er steeds meer bij. Zo worden moorden tegenwoordig ook al live uitgezonden zoals die op een oudere man en recent nog op een 11 maanden oude baby. Criminelen vinden hun weg er ook op terug via de handel in drugs maar ook om simpel een huurmoordenaar in te kunnen huren en af te rekenen met je concurrenten. Maar terroristen gebruiken het Internet ook om intimiderende beelden de wereld in te sturen om zo mensen bang te maken en te dwingen om naar hen te luisteren en hen te gehoorzamen, terwijl diezelfde media ook gebruikt worden om nieuwe rekruten te vinden.
En nee, ik vind niet dat we het Internet nu vol hekwerken moeten plaatsen en grote delen moeten afsluiten. Maar vrijheid heeft nu eenmaal een prijs en we moeten ons afvragen of de prijs soms niet te hoog is.
Ik denk wat de piratenpartij wil bereiken vergelijkbaar is met wat de NRA in de USA wil op het gebied van wapens. Het idee dat iedere burger een arsenaal aan wapens moet kunnen hebben staat in sterk contrast met de veiligheid die wij willen. De wetgeving op wapengebied is dan ook vele malen strenger in Nederland dan in de USA. Maar voor beide systemen heb je voor- en tegenstanders.
Zo ook met de ideeën van onze PiratenPartij. Wij vinden vrijheid op Internet enorm belangrijk, alleen is onduidelijk waar we eigenlijk de grenzen trekken. Want als het gaat om criminaliteit- en terrorismebestrijding, moeten we dan accepteren dat we online geen mogelijkheden hebben om daar wat aan te doen?
Ja, het is jammer dat de Piraten geen zetels hebben. Maar misschien schrikt de naam velen af en denken anderen dat de PP eigenlijk voor wetteloosheid op het Internet staat. We waren daar gewoon niet duidelijk in, denk ik.
De PvdD was in ieder geval nog duidelijk dat ze dieren gebruiken voor consumptie best nog willen toestaan, maar dat er veel diervriendelijker gewerkt moet worden. Maar wat wil de PP doen om terrorisme en criminaliteit te bestrijden? Dat is velen eigenlijk onduidelijk…
Richard zegt
Zonder vrijheden en privacy wordt echt alles veiliger: Kunnen we senioren niet gewoon veilig onderbrengen in Penitentiaire Inrichtingen?
Het probleem met het internet zijn niet de vrijheden, maar dat de kennis om het te kunnen gebruiken te laagdrempelig is geworden. (dan wordt je uiteindelijk ook geconfronteerd met personen die niet meer in staat zijn om normaal te rationaliseren/relativeren)
Gezien dat politie, belasting en inlichtingendiensten voort overwegend teren op informatie van het Internet (lees: de vrijheid van de individu), is het eerder belachelijk dat je als burger nog steeds dure internetverbindingen en belastingen op computers moet betalen)
Iedereen en alles moet alle vrijheden opgeven voor een handje vol pedo’s en een paar extremisten, die anders misschien 160 uur moeten schoffelen.
Wim ten Brink zegt
Wat ik gewoon wil zeggen is dat ik geen oplossing weet voor het probleem. Maar net als alle andere Nederlanders zou ik graag wel een goede oplossing willen horen om dit probleem op te lossen. En als het probleem steeds groter wordt dan gaan mensen sneller akkoord met meer extreme maatregelen.
Maar de discussie gaat uiteindelijk over hoeveel vrijheid je moet opgeven voor veiligheid. Waar leg je de grens? Ter vergelijking met de wapenwetgeving, in de USA is het enorm eenvoudig om aan een vuurwapen te komen en kunnen mensen complete collecties automatische wapens aanleggen in hun huis. In Nederland is de wetgeving echter dusdanig strikt dat wapenbezit relatief zeldzaam is onder de bevolking. En al helemaal het bezit van automatische wapens.
America kent dus meer vrijheid op dit gebied maar moorden en vooral massale schietpartijen komen er regelmatig voor terwijl die in Nederland vrij zeldzaam zijn. (Overigens de laatste tijd wat minder dankzij de open grenzen binnen de EU en het feit dat andere EU landen minder strikte wapenwetgevingen hebben.)
Maar wij Piraten focussen vooral op het Internet. En wij willen vooral dat de burgers gewoon vrij het Internet op kunnen zonder problemen met stalkers. Dat is onze prioriteit en opsporings-instanties moeten zich maar aanpassen aan die vrijheden. Toch?
Dat iemand in een live-feed op Facebook kleine kinderen molesteert en vermoordt is dan informatie die iedereen moet kunnen zien. De dader oppakken is een taak van Justitie maar die beelden zijn informatie geworden, en informatie is vrij. Delen maar.
Toch geeft mij dat geen lekker gevoel…
Probleem is, de vrijheden waar wij als Piraten voor staan maken het delen van dergelijke beelden feitelijk straffeloos. We laten het toe omdat we verwachten dat niemand dergelijke beelden wil zien. Zo ook met foto’s van dode mensen zoals op rotten.com en andere extreme sites te zien zijn. (En rotten.com is eigenlijk nog mild vergeleken met de extreme beelden die op andere sites te zien zijn.) Idem eigenlijk met de beelden die ISIS maakt als ze weer eens mensen executeren door ze onder een tank te gooien, te onthoofden of door ze neer te laten schieten door kleine jongetjes die nog niet de baard in de keel hebben. Allemaal beelden die op Internet komen en dus vrijelijk gedeeld kunnen worden.
—
Nou ja, waar het wat mij betreft op neer komt is dat we een weg tussen de twee extremen gaan zoeken. Eentje waarbij de meeste mensen zich prettig en veilig bij voelen. Geen totale controle over het Internet maar toch een beetje censuur om het gezellig te houden.
Frank Wijnans zegt
Moord, kinderverkrachting is allemaal geen vrije informatie. De informatie over deze ellende verbieden, voorkomt de misdaad niet (het bemoeilijkt zelfs de opsporing).
En over terrorismebestrijding hebben we eerder wat geschreven: https://piratenpartij.nl/terrorismebestrijding/
Wim ten Brink zegt
Ja, leuk… Je kunt wel zeggen dat moord en kinderverkrachting geen vrije informatie is, maar hoe hou je die twee dan gescheiden? Hoe hou je vrije informatie vrij terwijl je criminele informatie blokkeert?
Praten alleen werkt niet altijd, omdat er altijd mensen zijn die niet luisteren. Soms ontkom je er niet aan om de strijd aan te moeten gaan.
Maar net zoals bij de kwestie over het bezit van vuurwapens, zo moet er ook een discussie zijn over informatie op het Internet. Ik gaf al aan dat in sommige landen er mensen zijn met een compleet wapenarsenaal om een klein leger mee te kunnen voorzien. Maar in Nederland hebben we juist weer hele strenge regels betreffende wapenbezit. Moeten wij dan niet op dat gebied ook meer vrijheid geven aan de burgers?
En nogmaals, blokkades en beperkingen zullen het niet oplossen omdat, zoals je al aangeeft, de criminelen dit wel weten te omzeilen. Net zoals ze de wapen-verboden in Nederland weten te omzeilen. Maar ja, betekent dat dan dat we moeten toestaan dat iedere burger massaal vuurwapens mag kopen met munitie, inclusief volautomatische geweren en zo? Of moeten we zoeken naar de balans tussen vrijheid en regelgeving?
En nee, ik heb geen oplossing. Ik zit alleen met die vraag en de vergelijking met vuurwapenbezit.
Frank Wijnans zegt
Moord is als je iemand dood maakt, informatie is als je iemand iets verteld. Dat lijkt me toch niet moeilijk om uit elkaar te houden?
Criminele informatie bestaat niet. Met een beetje creativiteit zou je de opdracht tot moord criminele informatie kunnen noemen, maar dat is de informatie alleen maar in die context crimineel.
Wim ten Brink zegt
Nogmaals, je maakt niet duidelijk hoe we het onderscheid kunnen maken. Criminele informatie bestaat niet, maar zaken als kinderporno wel. En ook moord-videos. En recepten voor gif-cocktails uit huishoudmiddelen, instructies voor het maken van bommen en webshops waar je drugs en wapens gewoon online kunt bestellen. Dit soort content is wat velen toch zorgen baart.
Maar laten we eens uitgaan van een simpele situatie. Een meisje van 5 wordt verkracht en vermoord en de foto’s en filmpjes worden vervolgens via TOR online wereldwijd verspreidt. Maar goed, de dader wordt gepakt en zijn computer wordt in beslag genomen dus daarmee is dit misdrijf opgelost. Maar wat doe je dan met de beelden die online nog steeds te vinden zijn en verder verspreid worden? Of ben je van mening dat nu de misdaad is opgelost, deze beelden verder verspreidt kunnen worden omdat het nu eenmaal informatie is, hoe smaakloos dan ook?
Probleem is, hoe je dit ook denkt op te lossen, er zullen altijd mensen protesteren tegen die oplossing. Zoals gezegd, ik weet geen oplossing…
Frank Wijnans zegt
Die beelden zijn bewijs tegen de dader. Ze zullen hoe dan ook in het dossier moeten blijven zitten.
Eenmaal gemaakte informatie verdwijnt niet meer. Of wil je hier iedere computer voor aanpassen, zodat ze verboden beelden niet meer kunnen tonen? Weet je wat voor een natte droom dat is voor de dictators in deze wereld?
Wim ten Brink zegt
Prima. Bewijs is verzameld, dader is veroordeeld en de zaak is afgerond. Alleen, het bewijs staat nog massaal op Internet en wordt wereldwijd nog steeds verspreidt. Dergelijke beelden krijg je niet eenvoudig offline. Maar je kunt wel nadenken over hoe je verdere verspreiding kunt tegenhouden.
Probleem is namelijk dat er mensen zijn die graag naar dergelijke beelden willen kijken. De dood fascineert veel mensen en ook seks met kleine meisjes (en jongens) schijnt een grote schare aan bewonderaars te hebben.
En dat is ook bijvoorbeeld een groot probleem bij kinderporno. Iemand misbruikt kleine meisjes en zet de beelden online. De dader wordt opgepakt maar de beelden blijven online. Kinderporno is informatie en dus kun je de verspreiding er niet van tegenhouden. Kinderporno zou zelfs gelegaliseerd kunnen worden als de bezitter ervan deze niet zelf heeft geproduceerd. Klinkt simpel, toch?
Maar ja, als de PiratenPartij werkelijk die mening heeft dan vraag ik mij af waarom ik lid ben. Hoe dan ook, we moeten toch ergens een duidelijke grens leggen.
Vraag is alleen: waar precies. Hoe pakken we dat aan?
Nou ja, het bezit van kinderporno strafbaar maken is al een goed punt…
Frank Wijnans zegt
Er zijn ook een hoop mensen die de hoeveelheid kinderporno maar wat graag opblazen:
https://christianengstrom.wordpress.com/2010/04/27/ifpis-child-porn-strategy/
Daarom wordt tegenwoordig ook al alle sexting van de tieners kinderporno genoemd. In de VS hebben ze al tientallen scholieren voor de rest van hun leven “sexual pedator” verklaard omdat ze een blootfoto van hun vriendinnetje hadden.
Maar om het probleem op te lossen zou ik zeggen: De mensen die echt kindertjes verkrachten behandel je als gevaarlijk crimineel, en de mensen die er op geilen behandel je als gevaarlijk ziek in hun hoofd.
Jasper den Ouden zegt
Maar waarom heeft de piratenpartij geen zetel gehaald?
* Wat bepaald de grootte van het activisme en de hoeveelheid mensen in campagnes?
+ Zien we de mogenlijkheden?
* Zijn er technische limitaties. Zoals toegang van wikipedia paginas? Zoals de eerste link hier https://piratenpartij.nl/reflectie-en-vooruit/.
* Kunnen we bepaalde issues beter begrijpen? Liefst met een hoge standaard, zonder automatisch een authoritaire bron over te nemen. Het is natuurlijk belangrijk het niet zelf verkeerd te hebben.
+ Kunnen we dat uitleggen in de wiki/artikels, wat is het bereik van die publicaties?
+ Niet iedereen kan alles weten, is er iets van een informeel netwerk waar mensen weten wie je erover kan vragen? Weten we externe bronnen zoals i.e. in universiteiten aan te spreken?
René de Torbal zegt
Vrijheid om te delen via Internet moet absoluut zijn. Geen enkele instantie of ander mens heeft het recht om op inhoud te censureren. Hoe afschuwelijk de inhoud voor sommigen ook is (maar je hebt altijd de keuze om niet te kijken). Moorden en kinderporno maken is verboden omdat de slachtoffers er niet mee instemmen en/of te jong zijn. Dat is toch voldoende? Je zou in mijn voorstel wel anonimiteit bij dat delen kunnen verbieden. Dat lost ook al wat problemen op. Dus reclame als huurmoordenaar maken is wat mij betreft op zich OK (zolang je maar geen moord hebt gepleegd of gaat plegen), als je maar je naam en adres er bij zet. Privacy is hierin geen issue, omdat mensen die willen delen er zelf voor kiezen hun privacy op te geven in mijn voorstel.
Als iemand een filosofische of juridische grondslag kan vinden om anonimiteit op internet desondanks te handhaven of te waarborgen, dan hoor ik dat graag, want dan moet ik mijn mening misschien herzien, maar zover als ik het kan zien lost dit een hele hoop problemen op (waaronder nepnieuws, reaguurders, racisme, sexisme, trollen, live moorden). Een schone taak om het publiek wel bewust te maken van de privacy gevoeligheden en om te voorkomen dat onze gegevens misbruikt worden, maar dat is een andere missie.
Voor de duidelijkheid: anoniem ontvangen van informatie, daar ben ik nog niet uit, maar ik neig er naar om dat wel te handhaven, anders hebben heel veel Chinezen en filmdownloaders een probleem.
h rijk zegt
als al die “onderwijzers ” eens gewoon piratenpartijleden worden en landelijk een keten van raspberry pi-ratenscholen oprichten waar kinderen echt zelfstandig leren te worden en zelfredzaam
en met basisinkomen gelijke kansen krijgen
(dan pas mag je spreken van vrijheid en mensenrechten)
Alfred zegt
Ik heb tweemaal gestemd, eerste keer zelfs actie gevoerd.
Ik heb het idee dat het nog steeds een kleuterklas gevuld met ego en pubers is. Stroomlijn de organisatie zodat er geen discussie punten zijn over de organisatie. Blijf actief in de politiek. Doe mee in debatten, groot of klein. Wees meer aanwezig.