Si vis pacem, para pacem!

De aanslagen van afgelopen vrijdag in Parijs hebben veel emoties losgemaakt. De Franse Piratenpartij heeft een reactie op de gebeurtenissen van afgelopen vrijdag op haar site geplaatst. Via deze weg willen we die boodschap met jullie delen.

De originele tekst staat onder de vertaling.

Si vis pacem, para pacem // Wil je vrede, bereid je dan voor op vrede!

Op 13 november hebben onverdraagzaamheid en fanatisme van de straten van Parijs een bloedbad gemaakt en onze geschoktheid is immens. Onze gedachten gaan uit naar de slachtoffers en hun naasten. Deze getekende en voortijdig afgebroken levens, niets zal ze terug brengen.

Maar wat nu te doen? Ons voorstel in één zin samengevat: als je vrede wilt, bereid je dan voor op vrede.

Beschuldig ons niet van naïviteit – tegenwoordig een modieuze beschuldiging. Ongetwijfeld moet IS vernietigd worden, om dezelfde reden dat het noodzakelijk is om de symptomen van een ernstige ziekte te behandelen, wanneer we tegelijkertijd een basisbehandeling toepassen. Maar vergis je niet: de afschaffing van het kalifaat zal ons niet méér veiligheid brengen dan de dood van Bin Laden, zolang er niet serieus werk wordt gemaakt van het aanpakken van de werkelijke oorzaken van deze tragedie.

Voorbereiden op vrede betekent stoppen met het aanmoedigen van oorlog. De oorlogszuchtige uitlatingen van premier Valls, van Sarkozy en Le Pen verergeren de haat terwijl ze op hetzelfde moment de echte problemen verdoezelen. Al tientallen jaren produceren en exporteren de westerse mogendheden – met name Frankrijk – grote hoeveelheden militair materieel. De betrokken legers in het Midden-Oosten en in Afrika steunen particuliere belangen die weinig te maken hebben met de verdediging van de mensenrechten en de democratie. Dit moet stoppen. Het Westen, Frankrijk, moet dringend het pad op gaan van solidariteit, opbouw en de verdeling van de welvaart voor het algemeen welzijn van allen.

Voorbereiden op vrede betekent het ondersteunen van de vrijheid, en niet proberen om deze verder te verminderen, zoals de spelers van het systeem aan het doen zijn met hetzelfde cynisme dat heerste in januari (Aanslag op Charlie Hebdo – red.). Tientallen repressieve wetten die de afgelopen jaren zijn aangenomen, hebben hun ineffectiviteit nog maar eens aangetoond. In plaats van zich over te geven aan een fantasie van een met nutteloze en dure ‘black boxes’ (oncontroleerbare systemen – red.) gecontroleerde bevolking, zou de staat de focus moeten verleggen naar meer en beter opgeleid personeel dat in staat is om op te treden. (Geen ‘sleepnetmethode’ maar gericht jagen op boeven – red.) Om het kostbaarste dat een democratie heeft te beschermen: het leven van de burgers en hun vrijheden.

Voorbereiden op vrede betekent het bestrijden van geweld. Het internationale geweld tegen mensen die kwetsbaarder zijn dan wij, en die onderworpen zijn aan een postkoloniale dictatuur. Geweld binnen onze grenzen, uitgeoefend tegen hen die zijn uitgesloten van het systeem, steeds talrijker, meer en meer gemarginaliseerd. De misdadigers van 13 november dienen uitgeschakeld te worden. Maar eenieder zal bij zichzelf te rade moeten gaan over de niet nagekomen afspraken, over de geopolitieke lafheid van onze democratieën. De lafheid die onze wereld in de dramatische situatie van vandaag heeft gebracht.

Ook al lopen de emoties hoog op, meer dan ooit moeten we het hoofd koel houden. In de politiek, net zoals in de geneeskunde, bereiken we niets als we niet eerst de juiste diagnose stellen.

Si vis pacem, para pacem || Si tu veux la paix, prépare la paix

Le 13 novembre, la lâcheté et le fanatisme ont ensanglanté les rues de Paris et notre indignation est immense. Nos pensées vont vers les victimes et leurs proches. Ces vies fauchées, brisées, rien ne nous les ramènera.

Mais à présent que faire ? Notre position tient en une phrase : Si tu veux la paix, prépare la paix.

Que l’on ne nous taxe pas d’angélisme – accusation à la mode. Sans doute faut-il détruire Daesh, pour la même raison qu’il est nécessaire de soigner les symptômes d’une maladie grave en même temps qu’on applique un traitement de fond. Mais ne nous y trompons pas : l’élimination du califat ne nous mettra pas plus en sécurité que celle de Ben Laden si un travail sérieux n’est pas entrepris pour guérir les véritables causes du drame.

Préparer la paix, ça signifie cesser d’encourager la guerre. Les gesticulations martiales des Valls, Sarkozy et autres Le Pen exacerbent les haines en même temps qu’elles occultent les vrais problèmes. Depuis des décennies, les puissances occidentales – la France en particulier – produisent et exportent d’immenses quantités de matériels militaires. Les armées engagées au Moyen-Orient ou en Afrique soutiennent des intérêts privés bien éloignés des objectifs affichés de défense des droits de l’homme et des démocraties. Ceci doit cesser. L’Occident, la France, doivent prendre d’urgence la voie de la solidarité, de la construction civile et du partage des richesses en faveur des biens communs.

Préparer la paix, ça signifie soutenir la liberté et non pas tenter de la réduire encore comme les acteurs du système s’y emploient, avec le même cynisme qui a prévalu en janvier. Les dizaines de lois liberticides votées ces dernières années ont encore fait la preuve de leur inefficacité. Plutôt que de s’abandonner au fantasme d’un contrôle de la population par des boites noires inutiles et coûteuses, l’Etat ferait mieux de miser sur un personnel plus nombreux et mieux formé, capable d’agir en protégeant ce qu’une démocratie a de plus précieux : la vie des citoyens et leurs libertés.

Préparer la paix, c’est combattre la violence. Violence à l’international contre des peuples plus vulnérables que les nôtres et soumis à des dictatures post-colonniales. Violence à l’intérieur de nos frontières, exercées contre les exclus du système, toujours plus nombreux, toujours plus marginalisés. Les criminels du 13 novembre doivent être mis hors d’état de nuire. Mais chaque citoyen doit s’interroger en toute conscience sur les rendez-vous manqués et les lâchetés géopolitiques de nos démocraties qui ont amené le monde dans la situation dramatique où on le voit.

Notre émotion est immense mais plus que jamais il nous faut garder la tête froide. En politique, comme en médecine, on n’accomplit rien si on n’a pas posé le bon diagnostic.