De petitie bereikte gisteren, op 22 juni om 14:30 uur (Nederlandse tijd) 100.000 handtekeningen. Deze petities, zoals gedefinieerd en opgesteld door het Amerikaanse Witte Huis, zijn een manier voor burgers om aandacht te vragen voor onderwerpen die zij serieus genomen willen zien. Bijzonder is dat, waar andere petities vaak slecht verwoord en ambigu zijn, deze petitie ongebruikelijk helder is qua taalgebruik:
Edward Snowden is a national hero and should be immediately issued a a full, free, and absolute pardon for any crimes he has committed or may have committed related to blowing the whistle on secret NSA surveillance programs.
Wel is het belangrijk om te onthouden dat, ongeacht het aantal handtekeningen, dit een petitie en geen wetgeving is. Dit is geen bindend parlementair besluit dat een meerderheid heeft behaald. Het is een protest tegen het overheidsbeleid om een belangrijke klokkenluider te vervolgen, en het is een sterk protest tegen het alomtegenwoordige afluisterbeleid van diezelfde overheid. Ze gaan de petitie – op zichzelf – natuurlijk volledig negeren. Maar de steeds vallende druppel laat op een gegeven moment de emmer overlopen. Dit was slechts één druppel. De petitie om gratie te verlenen aan Snowden moet slechts één van de vele, vele initiatieven zijn die onenigheid laten weerklinken in de komende weken en maanden.
Het is ook redelijk om te vragen of er überhaupt gesproken moet worden in termen van “gratie” – alsof deze man een crimineel is, in plaats van een verantwoordelijke burger met betere moraal dan waar velen niet van durven dromen. In deze affaire zijn de surveillancehaviken de criminelen die om gratie zouden moeten vragen, en niemand anders. De Piratenpartij meent dat de belangrijkste boodschap in het eerste deel van de petitie staat: “Edward Snowden is een held.”
De petitie maakt op zich zelf net zoveel kans om het ivoren toren-denken van het establishment te veranderen, als de grootschalige protesten hadden na de inval bij en het vonnis tegen The Pirate Bay. Op dat moment reageerden de zittende regeringen met een – grotendeels – neerbuigend “het is goed voor die nerds dat ze wat zonlicht te zien krijgen.” Dergelijke moraalridderij verdween als sneeuw voor de zon toen de Zweedse Piratenpartij, bij de daarop volgende verkiezingen, politici van hun pluche schopte en zelf zetels behaalde. Met één stap tegelijk, met één protest tegelijk. Elke stap is belangrijk. Mis bijvoorbeeld niet de vergelijkbare Avaaz-petitie die momenteel meer dan een miljoen handtekeningen heeft.
Dit was een succesvol protest tegen de politiestaat, en voor de persvrijheid die het tegengaat. Zonlicht is niet alleen goed voor nerds, het is goed voor de samenleving in geheel.