Mijnenveld van zorgverzekeraars

Niemand wil het, weinigen verwachten het, maar toch hebben velen ieder jaar zorg nodig. In Nederland hebben we hiervoor een verplichte verzekering; wel zo veilig. Zo delen we immers de kosten doordat iedereen een financiële bijdrage levert en ben je er zelf van verzekerd dat je recht op hulp hebt, mocht je uiteindelijk zelf zorg nodig hebben. Inmiddels is het is weer de tijd van het jaar, we mogen weer overstappen van verzekering! Iedereen krijgt er (onbedoeld) mee te maken, reclame om over te stappen van zorgverzekering.

Sommigen vinden het wel prima waar ze zitten, anderen twijfelen om over te stappen naar een andere verzekering. Bijvoorbeeld omdat ze een vervelende ervaring hebben gehad met hun verzekeraar of liever ergens goedkoper willen zitten. Of misschien wil je wel een betere aanvullende verzekering omdat de basisverzekering bepaalde kosten niet dekt. Maar je kunt je ook afvragen:wat is het nu precies, wat een verzekeraar vergoedt? En die vraag is lastiger te beantwoorden dan je zou denken.

In Nederland hebben we eigenlijk twee basiskeuzes: een natura of restitutie polis. Beiden vergoeden op hun eigen manier de medische kosten. Bij een naturapolis ben je verplicht een behandeling af te nemen bij gecontracteerde zorgverleners waar je het risico loopt dat je achteraf een rekening krijgt als je toevallig een behandeling hebt gekregen bij een niet gecontracteerde zorgverlener, bijvoorbeeld tijdens een vakantie. Een restitutiepolis biedt iets meer vrijheid, je moet zelf (vooraf) een rekening betalen, geeft je zorgverzekeraar een scan van deze rekening en je krijgt het bedrag voor de behandeling op je bank gestort. Tenzij je verzekeraar al een contract heeft met een zorgverlener, dan regelen ze deze stap onderling.

Als je op vakantie gaat of regelmatig reist binnen Europa, is het aan te raden om een Europese gezondheidskaart aan te vragen, de zogenaamde EHIC. Deze zorgt er voor dat rekeningen direct naar je zorgverzekeraar worden gestuurd. Echter zit ook hier weer een beperking: een behandeling in het buitenland wordt eveneens maar vergoed tot aan het bedrag dat deze in Nederland zou kosten. In sommige landen is dat prima omdat de kosten lager liggen, maar ook hier kun je weer voor onverwachte kosten komen — bij landen waar de kosten hoger liggen of bijvoorbeeld voor het gebruik van een ambulance. Het is raadzaam om je hiertegen aanvullend te verzekeren door middel van een reisverzekering naast de Europese ziekteverzekeringskaart.

Een naturapolis, of toch maar restitutie?

Het is niet raar dat er een poosje terug gewaarschuwd werd voor een naturapolis. Onverwachte kosten zal niemand willen, immers denk je dat je gewoon altijd verzekerd bent. En je wil toch zelf kunnen kiezen waar je behandeld wordt? Allemaal aan de restitutiepolis dus! Nou nee, ook daar zit weer een probleem: tegenwoordig geldt voor een restitutiepolis dat je een ‘marktconforme vergoeding’ krijgt voor je behandeling. Wat is dat precies? Iedere zorgverzekeraar heeft hierover zijn eigen definitie.

“Wat is een marktconforme vergoeding precies? De definitie van “marktconforme vergoeding” verschilt per verzekeraar. De één neemt een gemiddeld gecontracteerde prijs in een regio, de ander voor het hele land, en de volgende weer iets anders. Lees in uw polisvoorwaarden wat uw verzekeraar onder marktconform verstaat.”
Bron: http://www.nza.nl/1048076/1048181/Factsheet_Wat_moet_ik_weten_over_mijn_zorgverzekering.pdf

Dit betekent, omdat zorgverzekeraars lagere prijzen hebben afgedwongen door de (gedwongen) prijsafspraken via de naturapolissen, een behandeling van 850 euro ineens gemiddeld 650 euro kan zijn. Vervolgens zal iemand met een restitutiepolis wel gewoon 850 aangeslagen krijgen, immers zijn dit de werkelijke kosten voor een behandeling. Waarna de verzekering zegt: “Sorry, ons gemiddelde is 650 en 850 is buitensporig hoog. Mogen we even 200 euro van je?” En zo is het bij een restitutiepolis ineens een gok geworden of je wel alles vergoed zal krijgen.

Hoe kan dit dan?

Het is niet voor niets dat zorgverzekeraars regelmatig in de clinch liggen met brancheorganisaties zoals bijvoorbeeld een vereniging van huisartsen. Door het nieuwe systeem onder leiding van oud-politicus Rouvoet hebben deze inmiddels een ongekende macht verkregen om de kosten van de zorg te drukken door zorgverleners in ‘gareel’ te dwingen met wurgcontracten. Wel mogen zorgverleners sinds eind dit jaar samenwerken bij onderhandelingen met verzekeraars.

Van marktwerking is inmiddels geen sprake meer. We hebben hier te maken met een oligopolie, als het eigenlijk niet gewoon een kartel is. De zorgverzekeringswereld is immers in handen van vier grote partijen die samen de dienst uitmaken via Zorgverzekeraars Nederland. De kleintjes moeten zich maar conformeren. En mocht je je als kleine verzekeraar uitspreken tegen het gevoerde beleid, zoals Chris Oomen van zorgverzekeraar DSW regelmatig doet, kun je een briefje verwachten of je ‘weer even in de pas wilt gaan lopen’. Bron: http://www.volkskrant.nl/wetenschap/zorgverzekeraars-berispen-dissident~a3800586/

Vanuit de politiek hoef je niet te verwachten dat ze dit beleid aanpassen. Oud-politicus Rouvoet is immers de ultieme lobbyist om invloed uit te oefenen op het beleid van minister Schippers. Daarnaast is dit juist wat het kabinet voor ogen heeft, omdat het met dit beleid wil proberen de zorgkosten te drukken. Het is van belang een balans te vinden om de gezondheidszorg betaalbaar te houden zonder de mensen uit het oog te verliezen. Het is duidelijk dat de macht hoofdzakelijk bij de zorgverzekeraars neerleggen niet voor beiden zal zorgen, maar dat de zorgverzekeraars voor eigen winst gaan, over de rug van de gewone mens. Kritiek op het systeem wordt weggehoond en voor problemen in het systeem worden de ogen gesloten.

Waar moet je nu voor kiezen?

Inmiddels is een zorgverzekering een mijnenveld waarbij het maar afvragen is of je niet ergens verkeerd stapt. De ondoorzichtigheid binnen deze verzekeringsbranche is inmiddels dermate groot dat je eigenlijk met geen enkele verzekering meer helemaal risicovrij bent. Waarschijnlijk heb je op korte termijn nergens last van maar het is maar hopen dat je niet ziek wordt en buiten je medeweten om gebruik maakt van de verkeerde zorgverlener.

Bij een restitutiepolis heb je een grotere kans dat je achteraf een gedeelte van een rekening alsnog zelf moet betalen. Een naturapolis is geen haar beter, beperkt je vrijheid en is eigenlijk alleen beter voor de zorgverzekeraar. Door de verschillende polisvoorwaarden en bijzonderheden per verzekeraar is het zelfs via vergelijkingssites lastig een passende verzekering te kiezen. Weten we eigenlijk wel waar we voor tekenen en kunnen we dit zelfs wel vooraf bepalen? Wel lijkt het er op dat de zorgverzekeraars het liefst iedereen aan een naturapolis binden.

Voor je het weet zit je met torenhoge rekeningen en Amerikaanse toestanden.