Opinieartikel geschreven door Mira, lid van de Piratenpartij Nederland.
Dit roepen zowel populistische politici als verongelijkte burgers. Alsof kinderen van immigranten behandeld kunnen worden als producten — niet goed, geld terug. Een probleempje: ze hebben de garantie niet goed gelezen. Wanneer met het product gemorreld is, vervalt de garantie.
Deze jongeren zijn in NL geboren of hier als kinderen gekomen. Het probleem is hier omstaan. In Marokko is geen probleem van “Marokkaanse jeugdbendes”. Ontspoorde jongeren zullen daar ook wel zijn, die zijn overal. Maar Marokko heeft er zeker niet meer last van dan iedere andere natie. Het is niet een genetische eigenschap.
Niet iedere ontspoorde jongere is Marokkaan, en niet iedere Marokkaanse jongere is ontspoord. Dat neemt niet weg dat er inderdaad in bepaalde wijken groepen jongeren de boel onveilig maken. Hoe is dit ontstaan?
Mensen zijn uiteraard individuen. Bij de een kunnen andere factoren een rol spelen dan bij de ander. Spanningen tussen de volwassenen in het gezin, te kleine woningen waardoor de kinderen het huis ontvluchten, armoede met de gevoelens van achtergesteld zijn en jaloezie die het mee brengt, gepest worden, aangeboren beperkingen en nog veel meer kunnen bij ontsporing een rol spelen. Maar er is één factor die vrij algemeen is. Het komt niet alleen voor bij allochtonen, maar het weegt bij hen wel het zwaarst. Die factor is de invloed van school.
Kinderen naar school sturen is verplicht. De school is mede-opvoeder van ieder kind. Leerkrachten zien het als hun taak allochtone kinderen zo snel en zo grondig mogelijk te vernederlandsen. Sterker nog, ook de overheid wijst hen die taak toe. Tot dat doel worden Marokkaanse (en andere) kinderen gebombardeerd met de niet al te subtiele boodschap dat zoals hun ouders zijn, is niet goed. Daar moeten ze niet aan mee doen. Ze dienen zich ervan te distantiëren. Niet de taal van hun ouders spreken, zelfs thuis niet, niet dezelfde kleding dragen, niet in hun “achterlijke” religie geloven, dus niet vasten met de Ramadan want dan mis je al die lekkere traktaties op school, niet thuis blijven voor het Suikerfeest want school is meer belangrijk, enz. De cultuur van de ouders is inferieur en dient zo snel mogelijk afgeleerd te worden ten gunsten van klompen, tulpen, boerenkool en Sinterklaas met zijn entourage van domme donkere Pieten.
Kinderen zijn voor deze boodschap zeer gevoelig. Welke tiener schaamt zich niet voor zijn ouders? Temeer wanneer hij zijn hele jeugd op school is ingestampt dat hij zich daarvoor moet schamen. De score is school 1, ouders 0. Maar zonder het respect van je kinderen kun je ze niet opvoeden. Toch wordt de vinger naar de ouders verwezen. Die moeten boeten door hun kinderbijslag afgenomen te worden of verplicht op opvoedingscursus te gaan, alsof die docent opvoeding het probleem weet te identificeren en op te lossen.
De school heeft een kloof geslagen tussen de generaties, en nu springen de jongeren (sommigen, niet allen) uit de band. Hun ouders hebben geen grip op ze, want ze zijn door de school buitenspel gezet als gezaghebbenden in het gezin. Maar ook de school heeft geen grip op ze, omdat ze in dat milieu zich vernederd en uitgesloten voelen. De enige plek waar de jongeren zich veilig en thuis voelen, is tussen hun lot-/leeftijdsgenoten. Sommigen verschansen zich achter extremisme in een religie waar ze eigenlijk weinig van weten of identificeren zich met een politieke beweging waar ze evenmin van weten. Anderen trachten hun vertrapte eigenwaarde te versterken met pesterijtjes en haat voor geselecteerde bevolkingsgroepen. Met gezellig blowen versterken ze het onderlinge groepsgevoel en verzwakken hun zenuwstelsels. Of de schoolarts heeft dat al gedaan met een nepdiagnose en recept voor amfetamine via de apotheek. Ze ontwikkelen kwetsbaarheid waar juist mensen met slechte intenties misbruik van maken. Hoe stoppen we deze boze geest terug in de fles?
Dat kan niet. Het kwaad is al geschied. Enkele ontspoorde jongeren zullen weten zich uit de situatie te ontfutselen, de een door een toevalstreffer, de ander met ijzeren doorzettingsvermogen, maar de meesten van deze jongeren ontwikkelen een levenslange carrière in de marges van de maatschappij. Nogmaals, het zijn ze zeker niet allemaal. Met de meeste allochtone jongeren gaat het goed. Maar de groep waarmee het niet goed gaat is te groot om te negeren.
Dit verschijnsel is trouwens niet uniek aan Nederland. Het komt in ieder Europees land voor, inclusief landen die door Europeanen zijn bevolkt zoals de VS en Australië. Bij ons zijn het Marokkanen, in Groot Brittannië zijn het Pakistanen, in Frankrijk, Spanje en Italië zijn het immigranten uit weer andere landen, maar het probleem is hetzelfde.
De uit Duitsland naar de Verenigde Staten gemigreerde psychiater Fredric Wertheim schreef in 1955 het boek “Circle of Guilt.” Hierin omschreef hij de problematiek van ontspoorde jongeren onder Puerto Ricaanse immigranten in New York. Vervang New York met Nederland, Puerto Ricaans met Marokkaans, en 1955 met 2011, en het boek is hier van toepassing. Het is Wertheim die voor het eerst de oorzaak van deze ontsporing toeschreef aan systematische vernedering in het onderwijs, op straat, op de arbeidsmarkt, bij justitie en vooral in de media.
Om het probleem bij de wortel aanpakken is een cultuuromslag nodig, niet bij Marokkanen, maar bij ons. We moeten afleren op immigranten neer te kijken, het gezag van ouders te ondermijnen en hun kinderen te beschouwen als inferieur. PABO-studenten dienen getraind te worden hoe ze juist de band tussen kinderen en hun ouders kunnen aanmoedigen en versterken.
Daarmee zullen zeker niet alle allochtone jongeren op het juiste pad gehouden worden, trouwens ook niet autochtonen. Individuele problemen zullen er altijd zijn. Maar zolang we ontkennen dat de school mede-opvoeder is van het kind en dus medeverantwoordelijk voor de resultaten, zullen de jongeren van iedere nieuwe golf van immigranten weer meerdere generaties moeten vechten voor hun waardigheid.
Hun cultuur is niet inferieur, wel ouderwets, zeg maar gerust verouderd. Waar het om gaat is dat die cultuur al eeuwenlang ingebakken zit in hun genen, en in hun legendes en overleveringen, en dat die cultuur nog steeds verplicht wordt in hun land van origine (of dat van hun ouders of grootouders). Het maakt niet uit of ze hier geboren zijn, dat maakt van hun nog geen westerling. Ze hoeven maar de puberteit te bereiken om te constateren dat de culturele verschillen tussen de Arabische landen (lees: Moslimstaten) en wat men vroeger West-Europa noemde, dat die verschillen onoverbrugbaar zijn. Je kan dan wel doen alsof, je kan wel interesse veinzen, maar in wezen interesseert het de moslims geen ene moer om een cultuur te leren kennen laat staan te respecteren die zo decadent is als de Westerse. Het morele gezag van de grote Allah is immers onaantastbaar. Wat zij niet zien, is dat die moslimcultuur hun heeft opgezadeld met een latente woede die nergens gekanaliseerd wordt en die enkel begrensd wordt door de voorschriften uit hun gemeenschappelijke boek: de koran. Maar net zoals Westerlingen al eeuwen durven lachen met de Bijbel en de Rooms-Katholieke kerk, zo willen wij ook de spot kunnen drijven met de Koran en de Moslimkerk. Het grote cultuurverschil zit hem in de reactie op die spot. De moslims zijn eeuwenlang zo geïndoctrineerd, ook via de politiek onderdrukking, dat zij hierop reageren met ongecontroleerde woede, openlijke minachting, en de lust tot doodslag. Zij hebben immers aan de basis geen respect voor de Westerse verwezenlijkingen, die veelal van materiële aard zijn, en enkel van pas komen om de zakken te vullen met geld. Zij voelen zich enkel verwant met hun geloof, dat, het is algemeen bekend, zij het liefst zouden opleggen aan allen.
Moslims zijn veel agressiever van nature dan Christenen. Christenen zijn geïntimideerd door hun woede, en Moslims reageren daarop met een ingebakken minachting. Het is niet anders. Het is nooit anders geweest.
Wim heeft het zo pakkend verwoord, proberen hier meer uitleg aan te geven is onnodig 😉
Als theologe heb ik de schrift en thorah en koran bestudeerd.
Op de eerste plaats wordt in religiestudies van de Abramistische tradities gesproken, vanwege verwantschap en ontstaansgeschiedenis o.a dat de oorspronkelijke talen afstammen van deze religies een gedeelde voorganger hadden en in de zelfde geografische regio ontstonden.
Dus de islamitische en christelijke traditie hebben dezelfde culturele achtergrond. Dus zou dit logisch net minder problemen opleveren, dan bij Boedhisme!
De oorzaak van de leegloop van kerken en het islamitisch probleem, dat alles wat niet logisch klinkt, niet aangetoond is naar jouw visie, collectiviteit uitstraalt, en als belangrijkste het niet uitgaan van haalbaarheid en realisme, het ikke en de rest kan stikken, alleen pragmatisch collectiviteiten aan gaat om een vermoedelijke vijand te neutraliseren, om dan weer aan elkaars stoelpoten zitten te graven!
Maar op de belangrijkste plaats: religie in het algemeen als kinderlijk of verzinsel, of bijna de neiging dit een chronische geestesziekte te noemen! behalve als er handel in zit!
Zijn 99 % van de ‘rot marokanen’ niet woonachtig in de prachtwijken? of is Getto of krottenwijk (in nederland optisch opgelapt). en zijn de problemen niet precies hetzelfde als de krotenwijken in andere continenten,maar met andere minderheden samenstellingen.
Misschien gedragen Is leden zich onmenselijk, omdat de rest van de wereld hun waarde en dus waardigheid uitdrukken in us$ en dus omrekenbaar in blikjes heinenken!? Dat men onmenselijke dingen doet, omdat men zich niet meer een mens voelt zelfs niet meer een ding, maar een digitaal bestand dat je naar eigen lust kunt bewerken of deleten, of als een blikje bier.als het leeg is of de schuim is weg wordt het in de goot geschopt!