Als een lid van de Piratenpartij iets niet wil vertellen, dan krijgen we al snel het verwijt naar ons hoofd, dat "hier privacy en transparantie elkaar bijten". Dan is het duidelijk dat de maker van die opmerking onze standpunten niet begrepen heeft.
Belangrijk hierin is onze blik op de overheid. Dat is vaak een punt waarin je de kleur van de partij herkent. De traditioneel linkse partijen zien de overheid als de instantie die overal bij kan helpen. De traditioneel rechtse partijen zien de overheid als de strenge vader staat, die er voor moet zorgen dat iedereen zich netjes gedraagt. De Piratenpartij ziet daarnaast dat de overheid zo groot en invloedrijk is, dat het gevaarlijk is om haar blind te vertrouwen.
Het is niet zo dat de Piratenpartij vindt dat de overheid slecht is. Je hangt ook een brandmelder op voor dat onwaarschijnlijke geval dat de boel 's nachts in brand staat. Een transparante overheid kan de mensen niet verrassen met onmenselijke maatregelen.
Privacy is de bescherming tegen de overheid in het dagelijks leven. De overheid moet gewoon uit het privé-leven blijven. Dat klinkt logisch, maar het kan heel sluipend gebeuren.
Zo zijn er regels over waar je mag wonen in Nederland. In sommige huizen mag je niet permanent wonen, in andere moet je permanent wonen. Lijkt niks mis mee, maar dan komt de handhaving:
Om te controleren waar mensen wonen, worden er ambtenaren op wisselende tijden langsgestuurd. Deze moeten met foto's ondersteund controleren of de bewoner naar zijn werk gaat, wel op de juiste plek slaapt, of de kinderfietsjes vaak genoeg (of niet te vaak) bewogen worden. Je kunt een leuk boek schrijven over wat er gebeurt als die ambtenaar toevallig de jaloerse ex van je nieuwe partner is.