We vergaderen in Utrecht wekelijks op maandag om 20.30 uur, tenzij er een info- en actiebijeenkomst gepland staat. Formeel gezien is dit onze bestuursvergadering, informeel geven we graag iedereen ruimte om gesprekspunten toe te voegen.
De agenda en notulen worden op een pad bijgehouden: https://pad.piratenpartij.nl/p/ppujjjj-mm-dd (jjjj = jaar, mm = maand, dd = dag).
Om mee te luisteren en praten kan je Mumble downloaden. De server is mumble.piratenpartij.nl. Zorg wel dat je Push to talk inschakelt in de instellingen, anders kan niemand fatsoenlijk spreken.
Notulen en audiologs van eerdere vergaderingen zijn openbaar en kan je vinden op https://wiki.piratenpartij.nl/afdeling:utrecht
Kamil Vossen zegt
politieke discussie starten over dat nederland de focus op de verkeerde uiteindes heeft wat betreft kraken (betreft recente wetsvoorstellen kraken de das om te doen) en antikraak. Kraken is een antwoord geweest op het woonruimte te kort. De verantwoordelijke partijen voor dit probleem zijn de woningbouwcorporaties en de vastgoed mafia. Het in stand houden van de woning tekort is wat de antikraak bewerkstelligd. Het gaat hier over schending van de mensen rechten wat betreft de europese wetgeving en het recht op wonen. De focus op de paar koperdieven die van de rijke stelen is peanuts vergeleken met de bouwfraude waardoor de economische crisis opgang kwam. De Banken die zonder toezicht de 20 miljard injectie op de beurs gooien, of de woningbouwcorporaties die miljoenen over de balk smijten, waardoor de minimum huurprijzen weer opgeschroefd worden. Begrijp me goed, ik sta niet voor koperdieven te pleiten, dat ze zouden moeten stelen van de rijken. Maar voor die groep die genoodzaakt is uit te wijken naar deze laatste optie om niet volledig onder te gaan in de bureaucratische dakloosheid machinewerken. Gemeentes hun misplaatste taak zien in het toekennen of niet toekennen van een uitkering. Het recht op een minimum bestaansniveau dat zou moeten gelden voor iedere burger in de EU. Gemeentes horen hier zich niet eens mee bezig te houden, want dat is niet aan hun.
Dan de antikraak die het leven in wordt geroepen om het kraken de das om te doen, levert niet meer woonruimte op. Het is immers tijdelijk beheer en dat komt er op neer mensen er woonruimte kunnen krijgen, maar zich er niet in kunnen schrijven. Dus weggelegd voor studenten die zo officieel nog thuiswonend staan ingeschreven, maar niet als je ooit gekraakt hebt want dan sta je op de zwarte lijst. Of ergens bent blijven wonen waar je in de weg zat voor de woningbouw, zodat zij de door de gemeente geschonken oude erfgoed kunnen verhandelen onderhands met hun vastgoed partners. Dit is mij dus overkomen, waardoor ik door de rechter gedwongen dakloos werd. Ik heb me tot de gemeente raad en alle partijen gericht en niet eens 1 enkel ontvangstbevestiging gehad. Er is geen data van het CBS over het aantal door de rechter gedwongen uitzettingen van mensen zonder huurachterstand, maar waar de verkoop van vastgoed de hoofdrol speelde. Ik sta ook bij de woningbouw op de zwarte lijst, waardoor ik mijn 20 jaar inschrijftijd wel kan vergeten. Ik heb geen andere optie dan te gaan kraken, als ik ooit uit de gemeente weg wil komen waar ik dakloos ben geworden. Dat kan alleen door me elders in een gemeente in te schrijven. Maar dan moet je wel eerst een woning kunnen vinden. Een woning in de regio waar ik mijn wachttijd heb opgebouwd, zit er helaas niet in, maar naar een andere regio te verhuizen zal ik me opnieuw moeten inschrijven in die regio. Daarvoor heb je regiebinding nodig, welke ik wederom dus duidelijk niet heb. Dus dan blijft voor mij alleen kraken over, wil ik niet bij de nachtopvang belanden (Ik kan er niet eens met mijn hondje terecht, want dieren zijn er niet welkom).
Zou het niet beter zijn als de woningbouw landelijk zo opereren om de landelijk te kunnen reageren op woningen? De woningbouwcorporaties hebben nu de monopoly en maken misbruik van hun macht om mensen dus in de goot te laten belanden en te houden, zodat deze groep wel andere dingen te doen heeft dan naar de rechter te stappen om in hoger beroep te gaan bijvoorbeeld. Laat staan dat het juridisch geschil tussen een burgers en corporaties de burger toch al nauwelijks kans maakt het te kunnen winnen. Oud wethouders bij woningbouwcorporaties worden ingezet als bemiddelaar bij verkoop van sociale huurwoningen. Dient de voorraad sociale huurwoningen niet beschermt te moeten worden voor verkoop?
Ik las een mooie beschrijving op eropaf.nl
https://eropaf.nl/index.php/eropaf-publicaties/
Vijf jaar geleden publiceerde Eropaf! de Handreiking Voorkomen Huisuitzettingen. Het boekje is inmiddels uitverkocht en er is sindsdien veel gebeurd.
Ik heb het gelezen en dit was mijn reactie:
Ik ben vorig jaar mijn woning uitgezet, direct na verkoop. De voormalige eigenaar en verhuurder is de SSH. De SSH heeft haar 4 jarig beleidsplan in samenwerking met de gemeente Utrecht online staan, waarin de SSH een groep huurders van stadspanden met een leeftijd boven de 27 benoemd tot de NIET-DOELGROEP (plan SSH in samenwerking met de gemeente Utrecht 2012- 2016). Ik ben zonder er aanleiding voor gegeven te hebben daar op de nummer 1 positie beland. Zo hoorde ik van een medewerker die de brandpreventie kwam inspecteren. Die persoon vroeg me namelijk of ik die jongen was die hier gewoon bleef wonen.. Ik snapte niet gelijk waar hij op doelde en vroeg om uitleg. Kennelijk was ik het gesprek van de maand, maar dan iedere maand. Mijn reactie was dan ook. Hoezo dan? Want ik ik weet niet beter als dat ik hier gewoon woon?!
Maar ik had al wel ervaren getreiterd te worden, omdat er vanuit werd gegaan ik niet zou willen mee werken i.v.m. de al lange tijd geplande renovatie, terwijl ik bij aanvang van de woning al op de hoogte werd gesteld er een renovatie plaats zou gaan vinden en heb nota bene er ook voor getekend mijn medewerking te verlenen. Zo stond in het huurcontract een extra pagina een clausule met daar een A en een B gedeelte waarin ik bij A een tijdelijk andere woning zou accepteren waarop ik als huurder B na afloop van de renovatie weer terug naar de woning mocht keren.
Sterker nog ik heb me niet ingeschreven bij de SSH maar zijn hebben het voor me gedaan, omdat ik voor ik de woning van de SSH huurde in een pand woonde dat blind werd aangekocht door de SSH. Zo doende heb ik de slechte staat van de woning direct terug gekoppeld aan de SSH en cc de woningbouwcorporaties overkoepelend.
Ik was toen 20 jaar en de SSH stelde het zo dat er normaal 6 jaar wachttijd gelde om in een dergelijke woning te kunnen wonen en kreeg ik dus de 6 jaar wachttijd kano, zodat ik met vrije keus binnen het aanbod een woning kon kiezen. Als ik uitreken dat mijn leeftijd toen 20 was en er 6 jaar wachttijd van af haal, dan zou ik 16 zijn geweest toen ik me zou hebben ingeschreven. De minimale leeftijd die de SSH hanteert om op de wachtlijst in te schrijven is 18 jaar.
Ik kwam er te wonen en in het begin was alles prima. Mijn huisoudste medehuurder lag dwars op de renovatie plannen. Toen de grootse kamer van de 3 op de verdieping vrij kwam wou hij de kamer betrekken, maar de SSH liet het niet toe hij nog een nieuw huurcontract binnen de woning zou krijgen. Dat heeft er toe geleid, dat ik de kamer heb gekregen en hij eieren voor zijn geld koos en een andere woning heeft geaccepteerd zonder het mij te hebben verteld. Ik werd toen de vraag gesteld of ik een andere woning zou willen aangaan i.v.m. de renovatie. Mijn reactie hierop was: als het een ja of een nee vraag is, dan NEE. Niet op dit moment, omdat mijn eindexamen jaar nadert, schikt het me niet te verhuizen. Daarna is het me nooit meer gevraagd.
Ik heb er totaal 18 jaar gewoond. Ik ben er niet uitgezet vanwege huurachterstand, maar simpelweg omdat ik in de weg stond de woning te kunnen verkopen. De renovatie heeft na 20 jaar pas plaatsgevonden na dat ik uit mijn woning ben gezet. Mij werd de optie terug te mogen keren naar de woning na renovatie uitgesloten, na een serie gesprekken (over het mogelijk accepteren van een tijdelijk andere woning i.v.m. de renovatie) die er hebben plaatsgevonden naar aanleiding van mijn initiatief, met als doel voor ogen de aannames over dat ik niet zou mee willen werken uit de weg te helpen.
Nu heb ik van ruim voor de introductie van de campuscontracten in 2012 al ernstig belemmering van mijn woongenot ervaren door het getreiter van de SSH wat betreft op het niet ingaan op reparatieverzoeken die ik over de jaren had ingediend en de bemoeizucht om maar ergens op de vingers voor getikt te kunnen worden om mij slecht huurder te kunnen benoemen. Chronisch uitputtende situatie die bij verkoop nog eens extra op het spits werd gedreven. Weer vonden er een aantal gesprekken plaats. De zittende huurders werden uitgenodigd om de verkoop te bespreken. De directeur van de SSH heeft mij persoonlijk een mail gestuurd met de boodschap ik kon rekenen op huurbescherming en het recht had een eerste bod te mogen uitbrengen indien ik interesse zou hebben het pand of een deel ervan te willen kopen als langst zittende huurder in het pand. Dit is een leugen geweest, want per ontwerp werd het me onmogelijk gemaakt er überhaupt te kunnen blijven wonen na verkoop.
Aan de verkoop werd de splitsing van het pand verplicht gesteld, splitsing kosten voor de koper. Bij de splitsing kwam mijn kamer op nummer 62 te vervallen en zou worden ondergebracht bij nummer 64. De woning zou zijn geliberaliseerd, maar is zonder geldtransactie “verkocht” voor gratis aan de huidige eigenaar, zonder bijkomst van andere potentieel geïnteresseerde partijen die werkelijk een bod hebben kunnen uitbrengen.
Ik heb na 18 jaar huren, onder dwang afstand gedaan van mijn woning en daarmee het recht terug te mogen keren, door ervoor te moeten tekenen. Ook door de huidige eigenaar is me de optie terug te mogen keren na renovatie uitgesloten onder bedreiging aangifte te zullen doen van inbraak. Zul je denken inbraak? Ja inbraak, want dit werd me die zelfde ochtend ook al door de politie verteld ( bewijs ervan op video) toen ik werd aangetroffen in de vierde kamer op mijn verdieping oorspronkelijk op nummer 64 die ik uit waanhoop na verkoop heb gekraakt om de contradictie in termen aan het licht te brengen rondom wat nu het adres zou moeten zijn na splitsing tijdens een lopend huurcontract van de kamer ik toen nog huurde. Bovendien werd me de kamer in de gesprekken ik als laatste noemde door de SSH me toegezegd naar te mogen verhuizen i.v.m. de renovatie, maar waar in de praktijk geen enkele blijk van was. De hospiteer avond was op zondag en die zelfde dag was de woning al weggegeven aan een student. Ik heb geen berichtgeving gehad de woning überhaupt vrij zou komen en kon plotseling tot op de dag van vandaag niet meer inloggen op mijn SSH account, waaruit je reageren kon op woningen.
Als ik dus als dyslectische ADHD’er de moeite heb genomen om het hele pdf Handreiking Voorkomen huisuitzettingen 2018 te lezen, wordt ik echt niet goed dat er vanuit gegaan zou worden woningbouwcorporaties het goed voor zouden hebben met huurders.. Het interesseert ze geen hol, als het gaat om de enorm schaarse sociale huurwoningen in de wijk buiten wittevrouwen die ze dan verkopen. Huurwoningen in deze wijk nemen alles maar af in aantal en kamer geen nieuwe woningen bij. Ik heb een hondje en ben nog steeds dakloos, zelfs met 20 jaar wachttijd maak ik geen scheen van kans op een woning, omdat de SSH me dus geen goedhuurdersgedrag-verklaring wil verstrekken, terwijl ik geen eens een problemen met met huurachterstand had.
Sterker nog.. De huur na verkoop is me niet erkend. Ik heb daarom de over drie maanden betaalde huur gesommeerd terug te krijgen, waarop ik niet eens een reactie terug heb ontvangen. Wat me dus zelfs ondanks de uitspraak van de rechter ( ik heb de rechter niet kunnen overtuigen dit alles onder dwang te zou zijn gebeurd. Dat dus, terwijl in mijn perceptie per definitie het uitsluiten van een optie al valt onder dwang. De enige afspraak ik ooit heb gemaakt met de SSH over de woning was, dat ik dus terug mocht keren naar de woning na renovatie had plaatsgevonden, wat nu precies datgene is dat me niet werd toegestaan. Ik ben als belanghebbende partij in de verkoop van het pand waarin ik woonde verstrengeld in mijn belang en ben zonder woning waar ik naar toe kon op straat gezet. Het document ik heb moeten tekenen onder dwang beschrijft dat ik op mijn nieuwe adres, nogmaals het document zou worden nagestuurd om de gehele procedure af te ronden. De rechter heeft de overeenkomst die me werd afgedwongen aan te gaan, zonder enige twijfel nietig kunnen verklaren, alleen al om het feit ik de woning niet ben aangegaan juist om die reden ik het een niet mee eens was. De vergunning mij op het nieuwe adres te mogen huisvesten zou komen te vervallen indien ik niet binnen 5 dagen na ondertekenen de sleutel in ontvangst zou nemen. Ik heb de sleutel niet aangenomen en gezegd hij die in zijn reet kon stoppen. Jij maakt mij dakloos. Dat waren letterlijk mijn woorden.
Na het lezen van de Handreiking, welke enorm uitgebreide en bijna overcomplete verslaglegging gaande onderwerp, vind ik nergens terug het aantal mensen dat niet door schulden door woningbouwcorporaties het huis zijn uitgezet terug. Ik zou bijna willen zeggen begin maar met verslaglegging van nummer 1 indien het al te laat is. Dus bij het falen van de uitvoering Voorkomen Huisuitzettingen Editie 2018 door speculatie op de huizenmarkt door woningbouwcorporaties er bij verkoop van schaarst sociale huurwoningen aan partij uit eigen achterban een woningbouwcorporatie, zoals in dit voorbeeld de SSH gewoon schijt aan huurders heeft en ze zonder meer op straat pleurt. Binnen de kringen van de SSH werd eerder al met succes nauw werd samen gewerkt met deze partij en in de toekomst nog veel vaker mee samen gewerkt zal gaan worden (zoals omschreven in het plan van de SSH in samen werking met de gemeente Utrecht 2016-2020)
De problematiek ligt bij de monopoly posities van woningbouw corporaties. De enorm stugge houding van het regio beleid en niet nationaal men kan reageren op woningen elders in het land. Pure onwil. Met zit vast aan de Gemeente men dakloos is geworden. Absurd en beangstigend als de huurbescherming zelfs niet meer overeind blijft. Dit kan dus jou ook gewoon overkomen als dood normale huurder.
Laat staan dat woningbouwcorporaties huren verhogen door zelf gemaakte blunders waarbij er miljarden over de balk gesmeten werd. Er is niks sociaals aan de sociale huur vanuit de woningbouwcorporaties indien je het belang van vastgoed in de weg komt te staan. Hypocriete bullshit dus! als je het mij vraagt.
Convenant of geen convenant, als de wil er niet is zin beloftes niets waard. Het belang is nu eenmaal niet de huurders, maar simpelweg geld verdienen en liefst zoveel mogelijk. deze twee belangen wegen niet eens op tegen elkaar.
Des al niet te min vond ik het een goede verslagbeving gaande het onderwerp. Begrijp me niet verkeerd, maar ik ben enorm sceptisch over goede bedoelingen geworden. Al was het niet enorm bot, beschadigd in mijn vertrouwen in het rechtssysteem. De naleving van de mensenrechten op Europees niveau een lachertje is, wanneer politie agenten zonder bijkomst van de rechter burgers al bedreigt te zullen arresteren voor inbraak als je dus in je woning zou willen blijven wonen bij verkoop, zoals zelfs uitgebreid in je huurcontract staat beschreven. Vervolgens door handhaving zwaar geïntimideerd word wanneer je je hondje gaat uitlaten. Trieste zaak dit plaats vindt in Nederland. Nee het is geweldig voor de participatie. Ik heb niet eens een persoon die zich met mij bezig houdt zoals een client manager, maar wel iemand die er gelijk boven op zit de uitkering stop te zetten om de minste bullshit. Klachten en bezwaar worden aan de kant geschoven. Geen loket dat open is, geen buurtteam want je woont nergens. geen ombudsman want het gaat ze niet aan..
discriminatie in mijn geval niet gemeld kan worden, ondanks ik dus omschreven wordt als de NIET-DOELGROEP. En wat heb ik er zelf voor gedaan? Helemaal niks. Ik ben er komen te wonen door het belang van de SSH me in een andere woning te plaatsen toen de SSH nog voor sociale huisvestiging Utrecht stond.
kun je nagaan. Ik heb er zelf niet om gevraagd, maar wordt er wel voor afgerekend. Voorlopig herik geen mogelijkheid uit Utrecht weg te komen, want ik ben het spuugzat. Ik werd tot 470 euro gekort, terwijl de gemiddelde rekenhuur 570 euro is. Hoe moet ik op eigen krachten uit deze spiraal van destructie komen die dakloos zijn heet? Sparen? nee spaarrekeningen heb ik moeten opheffen. Geen vaste lasten? Waar staan mijn spullen dan opgeslagen? en variabele lasten.. Liggen die niet juist hoger dan de vaste lasten? laat staan als je nog in de schulden zit, wat ik dus niet zit! Die knakker die dat beleidsplan heeft geschreven, wil ik wel eens een hartig woordje spreken. Of het formulier dat je naar waarheid moet invullen als ik het oneens ben over dat ik dakloos ben geworden. Dat begint met je naam en adres.. Oe die heb ik niet. een adres, daar moet ik dus over liegen, aj! ik geloof niet dat gemeentes de taak hebben een uitkering toe te kennen of te weigeren. Als ik het goed heb gelezen ligt die rol niet bij de gemeentes. Iedere Europese inwoner heeft een bestaansrecht, en dus recht op een inkomen.
Het is allemaal erg scheef, dat rechtssysteem. Rechtlijnig alleen in theorie bestaat. Het meest rechtlijnige in de praktijk oplevert alles zo krom als een hoepel is. waar moet je dan beginnen het recht juist toe te passen? dweilen met de kraan open als de wil er niet is, mensen zonder bakken met geld hun recht te laten behalen.
Hopeloos en uitzichtloos
succes met alles!
Ik vraag liever opnieuw asiel aan en wil dan een inburgering cursus, want ik ben te ver gedesintegreerd om er nu nog bij te kunnen.
Kamil Vossen
—-einde—
Dus ik pleit voor verandering