Bestuurslid Ji Yong Dijkhuis was namens de Piratenpartij Nederland aanwezig bij het ondertekenen van het gezamenlijk Europees verkiezingsprogramma op 9 februari 2019 in Luxemburg-stad. De nieuwe slogan: Europa heeft meer Piraten nodig!
Het kan snel gaan. Zo was ik in 2018 voor het eerst lid van de Piratenpartij, en zo ben je in januari 2019 gekozen in het bestuur. Met de portefeuille internationale relaties onder mijn hoede, mocht ik in februari meteen naar een PPEU-meeting om het gezamenlijk Europees verkiezingsprogramma te ondertekenen.
Helaas kon ik vrijdag 8 februari niet bij het sociale gedeelte aanwezig zijn, maar vol goede moed arriveer ik op zaterdag bij het restaurant waar de bijeenkomst wordt gehouden. Helaas ken ik praktisch niemand en heb ik vooraf alleen wat foto’s gezien van Europarlementariër Julia Reda, PPEU-voorzitter Markéta Gregorová en EP-lijsttrekker Patrick Breyer van de Duitse Piratenpartij.
Zo staan er twee mannen bij de deur en informeer ik of ze bij de Piratenpartij horen. Een beetje lacherig vertellen ze me dat ze journalisten zijn en dat de Piraten binnen zitten. Eenmaal binnen ga ik op zoek naar Patrick Breyer. Deze heeft nog het gebruikelijke Piratenkado tegoed, maar ik kan hem zo snel niet vinden.
Na wat rondvragen is iemand zo vriendelijk om me naar Sven Clement (afzwaaiend voorzitter van de Piratenpartij Luxemburg) te brengen en die brengt me weer naar Patrick Breyer. Die neemt zijn kado in ontvangst en laat me nog weten dat het eigenlijk niet nodig was en dat hij er open voor staat om in de toekomst weer een presentatie te geven. Mijn eerste missie is in ieder geval geslaagd.
Sven Clement opent de bijeenkomst en laat ons weten dat de EU op zich een goed idee is, maar dat er nog veel verbeterd kan worden. Zo wordt het tijd om te stoppen met het verhuizen tussen Brussel en Straatsburg en moet de EU zelf veel democratischer worden.
Daarna krijgt Julia Reda het woord en komt artikel 13 van de EU-auteursrechtrichtlijn aan bod. Ik zal er verder geen woorden aan vuil maken, maar wij als Piraten willen natuurlijk zo snel mogelijk van dit artikel af. Het is duidelijk dat dit artikel meer ingegeven is vanuit het grote geld, dan vanuit het idee om het internet te verbeteren.
Dan wordt het tijd om het gezamenlijk Europees verkiezingsprogramma (de Engelstalige versie vind je hier) te ondertekenen. Ondertussen zijn de Piraten van Luxemburg naar een andere ruimte gegaan, om een nieuw bestuur te kiezen en zijn ook de journalisten met de videocamera van RTL daar naartoe gegaan. Het is dus een stuk rustiger wanneer Markéta Gregorová ons uitnodigt om naar voren te komen om te ondertekenen.
Ik kom als eerste op het podium en daarmee mag ik ook direct na Markéta Gregorová ondertekenen. Ik had nog wel even een Trump-momentje (o, moet ik daar tekenen?), maar ik word snel gecorrigeerd en is het allemaal goed gekomen.
Na de lunch is het tijd voor de persconferentie van de Piratenpartij Luxemburg. Er is gekozen voor een duaal leiderschap, waarbij ze elkaar om en om aanvullen tijdens de persconferentie. Overigens schijnen ze niet de eerste met duaal leiderschap te zijn.
Daarna krijgen we een presentatie van Arthur Govers over de Pirate Times. Arthur is nog een bekende van de Piratenpartij Nederland, maar is tegenwoordig lid van de Piratenpartij Antwerpen. Het idee achter de Pirate Times is om een flyer te ontwikkelen die langer meegaat dan een specifieke campagne. Arthur wil de flyer ontwikkelen, maar heeft steun nodig van een piratenpartij die zorg kan dragen voor de coördinatie.
En zoals het wel vaker bij Piraten gaat, is er ook ruimte voor wat improvisatie. David Cuenca Tudela krijgt spreektijd op het podium. Hij is sinds kort lid van de Piratenpartij België en is ook vrijwilliger bij Wikimedia. Hij stelt de vraag of er ook samenwerking mogelijk is tussen Wikipedia en de Piraten. Zo strijdt Wikipedia bijvoorbeeld ook tegen artikel 13 (ook al is Wikipedia gevrijwaard) en was de Italiaanse site van Wikipedia tijdelijk op zwart als protest tegen artikel 13. Maar het vermoeden is dat Wikipedia zich niet direct wil associëren met een politieke partij.
Dan is het tijd voor de workshop van Julia Reda over wat wij nu nog kunnen doen tegen artikel 11 en 13. In het kort moeten we proberen om Europese parlementariërs te overtuigen tegen de voorstellen te stemmen. Julia schat in dat er zo’n 30 tot 60 parlementariërs overgehaald moeten worden om de voorstellen weg te stemmen. In Nederland zijn het voornamelijk het CDA en de ChristenUnie die juist voor artikel 11 en 13 zijn.
In het algemeen kun je dus bellen met Europese parlementariërs. Doe dit bij voorkeur wanneer ze in Brussel zitten (dus niet in Straatsburg) en het is op zich niet erg wanneer je alleen een assistent te spreken krijgt. Een andere optie is om te proberen de discussie via Twitter te voeren.
Ik ga hier verder niet alle details schrijven, anders wordt het wel een heel lang verhaal, maar geïnteresseerden kunnen contact met mij opnemen voor meer details.
Daarna was het tijd voor de workshop van de Piratenpartij Tsjechië, geleid door Markéta Gregorová. De Tsjechische Piraten legden uit wat goed voor hen heeft gewerkt. Zo hebben zij het vermoeden dat hun grote doorbraak kwam na een campagnestunt. Ze hadden een oude gevangenisbus ingezet voor hun campagne met hun lijsttrekker als ‘politieagent’ en een aantal oud-politici die verdacht werden van corruptie als gevangenen.
Een van die oud-politici klaagde hen aan wegens smaad en opeens stonden ze midden in de schijnwerpers van de landelijke media. Gelukkig hield de aanklacht van smaad geen stand en leverde het uiteindelijk heel veel gratis media-aandacht op.
Afgezien van deze stunt probeert de Piratenpartij Tsjechië zich voornamelijk te presenteren met feitelijke informatie, maar ook met humor. En naast de feiten maken ze het persoonlijk door anekdotes en verhalen van mensen. Ook hier kwamen nog vele andere details voorbij, die ik met geïnteresseerden nog wel wil delen.
Als slogan voor de Europese parlementsverkiezingen is gekozen voor: “Europa heeft meer Piraten nodig”. Er zaten nog wel wat kleine foutjes in de vertalingen, maar het Nederlands was goed.
Als laatste opmerking over deze workshop wil ik nog melden dat er geopperd werd om internationaal via Discord te gaan communiceren. Vanuit Frankrijk is daar goede ervaring mee en Zweden vond het ook een goed idee.
Tot slot was er nog een presentatie van Christine Zander van de Piratenpartij Duitsland. Zij heeft een aantal mooie templates gemaakt, die andere landen eventueel ook kunnen gebruiken voor hun campagnes.
De energie was er toen wel een beetje uit en het officiële gedeelte werd wat eerder afgesloten dan gepland. Daarna was er nog een gezamenlijk diner, en met een select gezelschap was er nog een afsluitende borrel.
De volgende dag was er als social event een bezoek aan het Schengen-museum. Schengen is een klein dorpje op het drielandenpunt tussen Luxemburg, Duitsland en Frankrijk, waar het gelijknamige verdrag is getekend. Het museum is vrij klein, waarbij het grootste gedeelte eigenlijk buiten staat. Helaas zat het weer niet mee, maar gelukkig viel er niet al te veel regen.
Als laatste was er nog een wijnproeverij. Ik heb me laten vertellen dat we witte wijn uit flessen kregen die niet voor de verkoop bestemd zijn, maar die normaal alleen voor diplomaten en politici geschonken worden.
Al met al was het voor mij een enerverende eerste internationale bijeenkomst. Ik hoop in de toekomst bij nog meer internationale bijeenkomsten aanwezig te zijn, en wie weet hoe dit ons als Piratenpartij Nederland verder kan helpen.
Wietze Brandsma zegt
Het probleem is dat mensen de Piratenpartij zien als een ‘single-issue’ partij. De mensen kennen je niet, maar met alleen maar ‘in de spotlight staan’ en ‘veel lawaai maken’ om je ideeën te verkopen ben je er (nog lang) niet.
De les die we uit de ervaringen van de Tsjechische Piratenpartij kunnen trekken is dat je een gemeenschappelijk doel moet stellen om als een relevante partij gezien te worden. Dus zul je ook over economie en belastingen een duidelijke visie moeten presenteren. En je moet je interne organisatie op orde hebben.
Verder is het moeizaam ploeteren, hard werken en er veel tijd in investeren om als nieuwe politieke partij een voet aan de grond krijgen (lees: een zetel halen).
Stefan zegt
Het is vooral die eerste zetel. Kijk maar naar Partij voor de Dieren. Nadat ze hun eerste zetel haalden lieten ze meteen zien wat ze konden doen en waar ze voor stonden, en vanaf dat punt groeiden ze flink. Het is jammer dat we in Nederland nog niet zo hebben kunnen profileren als onze medestanders in sommige andere landen. Misschien dat we met de Europese verkiezingen hier iets meer mee kunnen doen?