Het is pijnlijk. In een Europees land slaan politieagenten in op burgers, brandweerlui en lokale politieagenten. En in Brussel is het, een uitzondering daargelaten, stil. In de Nederlandse politiek hoor je alleen de underdogs en de partijen die dit (mis)bruiken om een EU-standpunt te maken.
Aan welke kant je ook staat in de Catalaanse Onafhankelijkheidskwestie: Dit kan niet. Nu niets zeggen is toestaan dat een land geweld gebruikt tegen een geweldloze beweging. Nu niets zeggen is schandalig.
Laat Nederland niet het land zijn dat de andere kant op kijkt. Overheid, en u in het speciaal meneer Rutte, sta op! Ga niet uit politieke angst je mond houden. Maar laat merken dat we hier – hoe verdeeld we soms ook zijn – nog waarde hechten aan mensen- en burgerrechten. Sta op voor Catalonië.
Hoe graag ik de Catalanen hun referendum ook gun, het probleem is dat een referendum houden voor onafhankelijkheid gewoon niet is toegestaan volgens deskundigen. Immers, het referendum is niet goedgekeurd door de Spaanse regering en het feit dat men het toch door ging drukken is een vorm van een (vrijwel) geweldloze revolutie.
Ruim 2,2 miljoen Catalanen hebben kennelijk gestemd en ongeveer 2 miljoen zijn daarbij akkoord gegaan met het onafhankelijk verklaren van Catalonië. Je kunt er daarbij wel van uit gaan dat de Catalanen dit door zullen zetten en dat het nog verder uit de hand gaat lopen.
De vraag is echter of je als burger alsnog het recht hebt om een referendum door te zetten indien de regering deze heeft verboden en verder ook tegenwerkt. Een regering die in principe door het gehele volk is verkozen. Een land met ruim 48 miljoen inwoners, overigens. En Catalonië heeft 7,5 miljoen inwoners waarbij de tegenstanders van het referendum al hebben aangegeven niet te zullen stemmen.
Daarnaast kun je de vraag stellen hoeveel Catalanen alleen maar uit protest voor het referendum hebben gestemd. En daarnaast is het maar de vraag hoe betrouwbaar het referendum feitelijk is, simpelweg omdat er gesjoemeld kan zijn tijdens het stemmen.
Maar een onafhankelijk Catalonië kan nog veel grotere gevolgen hebben voor de EU omdat een deel van het oorspronkelijke Catalonië ook in Frankrijk ligt. De Franse provincie Roussillon kan natuurlijk besluiten om zich bij een onafhankelijk Catalonië aan te sluiten, waardoor er ook onrust in Frankrijk ontstaat. (Of Catalonië besluit gewoon het gebied te annexeren!)
Daarnaast is het maar de vraag of Catalonië zomaar als onafhankelijke Staat lid kan worden van de Europese Unie. Spanje zou dat gewoon kunnen tegenhouden, omdat alle leden unaniem moeten zijn over toelating.
Het vervelendste is zelfs dat nu veel andere regio’s kunnen overwegen om onafhankelijk te worden, waardoor Europa juist steeds verder versnipperd in kleine staten die allemaal afspraken en verdragen moeten afsluiten met elkaar en allemaal natuurlijk een zetel binnen de EU willen hebben, zodat de EU-top alleen maar groter wordt.
Ik denk dat stilte over deze gehele kwestie voorlopig de beste oplossing is omdat anders het Streisand-effect ontstaat waardoor iedereen het in hun kop gaat halen om zich onafhankelijk te verklaren. De chaos die op deze manier ontstaat is niet te overzien. Een Europa met ruim 200 onafhankelijke staatjes gaat economisch gezien ter ziele omdat het zich niet groot kan maken tegen de rest van de wereld.
Hoe het dan wel moet? Wel, in plaats van een referendum en het conflict op te zoeken had de Catalaanse regering ook gewoon op politiek niveau door kunnen bureaucratieen. Want weet iedereen wel waar de oorsprong ligt van dit conflict?
Het begon namelijk in 2006 toen de Partido Popular bij het Spaanse Hooggerechtshof een verzoek in heeft gediend om de term “natie” voor Catalonië te schrappen. Dit omdat Catalonië een autonome regio is en geen aparte natie. Het Hooggerechtshof ging daar na 4 jaar beraad mee akkoord en dus werd die term voor Catalonië geschrapt.En daar zijn de Catalanen nu boos over. En nu willen ze onafhankelijkheid in plaats van een herstel van de oude situatie zoals deze voor 2010 was.
Hoe het verder afloopt? Het Catalaanse parlement zal binnen 72 uur de onafhankelijkheid gaan uitroepen en Madrid zal daarop moeten reageren en zal dat mogelijk doen met militair geweld. Zo gaat dat immers… Het huidige Catalaanse parlement wordt dan uit hun functie gezet en krijgen huisarrest terwijl er een nieuw parlement terugkomt dat vriendelijker is richting Madrid. Dan blijft het nog enige tijd onrustig maar achter de schermen wordt door onderhandeld om Catalonië weer de titel van natie terug te geven, zonder verdere concessies.
Want uiteindelijk zijn het “maar” 2 miljoen mensen die voor zijn op een bevolking van 48 miljoen.
http://nieuws.marokko.nl/49156/honderdduizenden-betogen-voor-spaanse-eenheid-video/
Ondertussen blijken in Spanje en Portugal veel tegenstanders de straat op te gaan om te protesteren TEGEN deze afsplitsing. En daarmee kun je je afvragen of dit illegale referendum ook maar enig nut heeft gehad. Zeker als je beseft dat de meerderheid niet heeft willen stemmen en er bij dit referendum een groot gebrek aan controle was.
Ik betwijfel zelfs of deze beweging echt geweldloos was…
Interessant om te zien dat bij de stemrondes het vooral Catalanen waren die hun stem (probeerden) lieten horen er dat bij de protesten dit weekend het vooral de niet native Catalanen.
Maar hoe je ook denkt over het Catalaanse referendum, iedereen zal het toch met me eens zijn dat het politiegeweld hiertegen gewoon niet goed is. De regering in Madrid heeft zich gedragen als een despoot en niet als een vertegenwoordiging van de Spaanse bevolking.
Ook ben ik tegen de bio-industrie.