Dit artikel is overgenomen van RollingStonedNL, die eenmalig hun platform afstond aan de Piratenpartij en oproept om daar waar mogelijk met de komende verkiezingen te stemmen op de Piratenpartij. Aan het woord is Matthijs Pontier, kandidaat-raadslid voor de Piratenpartij Amsterdam
Tegen beter weten in blijft Nederland vasthouden aan een streng drugsbeleid. Dit is een aanpak die bewezen niet werkt en de maatschappij veel geld kost. De Piratenpartij ziet een goed alternatief in het vrijgeven van wietteelt. Nederland had op het gebied van drugsbeleid ooit een voorbeeldrol, maar we zijn inmiddels een conservatief landje geworden. We worden ingehaald door andere landen in Europa, en zelfs door de VS.
We zetten steeds meer in op streng beleid, terwijl uit onderzoek blijkt dat streng beleid niet leidt tot minder gebruik. Terwijl de rest van de wereld steeds meer begint in te zien dat de 'war on drugs' slechts slachtoffers, kosten en gezondheidsrisico's oplevert, wordt er onverminderd ingezet op repressie.
De Amsterdamse situatie
In Amsterdam moeten 70 coffeeshops sluiten in het kader van het miljoenen verslindende project 1012 of vanwege het afstandscriterium. Amsterdam draait zo ondernemers die jarenlang met liefde in hun zaak gewerkt hebben de nek om. Gevolgen repressief cannabisbeleid. Dit soort harde maatregelen werken averechts. Veel van de strengere regels zijn onnodig en onwerkbaar. Ze leiden tot meer overlast, meer illegale handel, meer criminaliteit en een slechter product, dat meer gezondheidsrisico’s met zich meebrengt en hogere kosten voor de maatschappij. Zolang de vraag blijft, zal het aanbod van drugs nooit verdwijnen. Het aanpakken van het aanbod leidt er slechts toe dat het aanbod zich verplaatst. Repressief drugsbeleid leidt slechts tot een waterbedeffect. Als er in het waterbed gedrukt wordt, komt het altijd weer op een andere plek omhoog.
Strenger drugsbeleid werkt contra-productief
Strenger drugsbeleid heeft er niet voor gezorgd dat de consumptie, handel en teelt van cannabis afnamen. Wel had het beleid invloed op de vorm waarin dit gebeurde. Waar minder coffeeshops waren, werd bijvoorbeeld meer gebruik gemaakt van 06-dealers. Ook zijn er recente aanwijzingen dat het ‘hit and run’ beleid – waarbij druk gelegd wordt op handhavingsinstanties om wietkwekerijen te ontmantelen – een schaalvergroting heeft veroorzaakt.
Kwekerijen worden groter en lijken vaker verweven te zijn met georganiseerde criminaliteit. Vrije teelt voorkomt criminaliteit. Er bestaat een simpele maatregel om deze georganiseerde criminaliteit in te perken: het reguleren van de achterdeur. Hierdoor wordt het kweken en bevoorraden van coffeeshops legaal en heeft georganiseerde criminaliteit dus geen enkele aanleiding om zich hiermee te bemoeien.
50 procent van de politie en 75 procent van de 1300 beschikbare rechercheurs houdt zich nu bezig met drugsbestrijding
Volgens de politie houdt 94 procent van de georganiseerde criminaliteit zich alleen maar bezig met wietteelt. Hoeveel hiervan zou er verdwijnen wanneer de achterdeur wordt gereguleerd en deze wiet ook legaal geteeld kan worden? Er zou een enorme last van de politie en het justitieel systeem afvallen. 50 procent van de politie en 75 procent van de 1300 beschikbare rechercheurs houdt zich nu bezig met drugsbestrijding. We maken van agenten veredelde drugshonden. De prioriteit die – op basis van vaak valse informatie – aan hennepteelt wordt gegeven en de honderden miljoenen die erin gepompt worden hebben consequenties: de agent die naar wietplantages speurt kan niet achter dieven en verkrachters aan.
Vrije teelt stimuleert economie en werkgelegenheid
Vrije teelt stimuleert de economie en zorgt voor banen. Ook op financieel gebied zou het reguleren van de achterdeur erg gunstig zijn. Via onder andere extra belastinginkomsten en verminderde justitiële inzet zouden we jaarlijks meerdere miljarden per jaar kunnen besparen. Wanneer de achterdeur gereguleerd wordt, vallen de directe kosten van cannabis-gerelateerde criminaliteit en de hieruit voortvloeiende indirecte criminaliteit weg. Telers kunnen gewoon cannabis gaan verbouwen zoals elk ander gewas. De energierekening wordt door telers gewoon betaald en stroom wordt niet meer illegaal afgetapt. Er is immers geen risico meer dat de politie een kijkje komt nemen omdat je energierekening wel erg hoog is.
Verder kan door regulering van de achterdeur illegale werkgelegenheid omgezet worden in legale werkgelegenheid. We kunnen op deze manier eenvoudig duizenden legale banen creëren. Zo hoeven er minder uitkeringen uitgekeerd te worden. Mensen die nu zwart hun geld verdienen met de cannabisteelt en handel zullen dat voortaan gewoon wit doen en belasting en sociale lasten over hun salaris betalen.
Vrije teelt is goed voor het milieu en de volksgezondheid.
Ook voor de volksgezondheid kan gereguleerde teelt gunstig uitpakken omdat we kwaliteitscontroles zouden kunnen uitvoeren. Er zou zelfs cannabis gekweekt kunnen worden waar naar verhouding veel CBD in zit, dat positieve effecten heeft voor de gezondheid en negatieve effecten van THC voorkomt. Tenslotte zou ook het milieu baat kunnen hebben bij gereguleerde teelt omdat dan gecontroleerd kan worden of deze aan milieueisen voldoet en er geen illegale bestrijdingsmiddelen worden gebruikt. Bovendien kan bio-restafval worden gebruikt als compost en worden kweekbenodigdheden niet meer in beslag genomen, maar kunnen ze gebruikt blijven worden totdat ze kapot gaan. Cannabisteelt zou al met al flink duurzamer worden.
Regulering wiet is prima mogelijk en werkt goed in andere landen maar hier durven gevestigde partijen het niet aan
Je kunt a.s. woensdag stemmen op de Piratenpartij bij de Gemeenteraadsverkiezingen in:
Nederland heeft op tal van gebieden ingeboet op zijn ‘voorbeeldrol’. In de jaren ’90 waren we een ‘gidsland’ voor wat betreft onder meer milieubeleid, mensenrechten, innovatie, medisch- ethisch beleid, rechten van homo’s. En ja, op het gebied van een – voor die tijd – vrijzinnig drugsbeleid.
Inmiddels zijn we al lang en breed ingehaald op vrijwel al deze gebieden. De Duitsers hebben bijvoorbeeld een veel strenger en effectiever beleid op het gebied van afvalscheiding en krijgen we de laatste jaren steeds meer kritiek op hoe we met mensenrechten omgaan (asielbeleid en de veelheid aan overheidsspionage van de burger i.vgl. met overeenkomende landen, zaken waar we inmiddels om bekend staan).
Nu zelfs de VS steeds meer overstag lijken te gaan in hun houding tegenover het groene goed, – op een manier zoals velen van ons dit voor onszelf gewenst hadden – kunnen we het toch wel als een mijlpaal in onze culturele en politieke ontwikkeling beschouwen dat ons ooit zo liberale drugsbeleid, als zijnde het belangrijkste icoon van onze wereldbefaamde tolerantie, nu steeds meer begint achter te lopen op dat van staten die we eerder altijd de les liepen te lezen. En dat zegt toch iets essentieels over de (morele) status van ons als geheel.
Ik concludeer voorzichtig dat ‘als eerste land’ de productie, handel en gebruik van cannabis volledig legaliseren een goede eerste stap zou kunnen zijn in de richting van herstel.
Mooi stuk!