Een oorlog die het nieuws amper meer haalt, de oorlog in Afghanistan. Al jaren lang ontvluchten Afghanen de oorlog, bijna een kwart van het totaal aantal vluchtelingen in de wereld is afkomstig uit Afghanistan. Deze vluchtelingen ontvluchten het land niet omdat ze op zoek zijn naar geld, of onze banen willen afpakken, het is er in het land nog steeds niet veilig.
De Global Peace Index bevestigt dit, na Syrië is Afghanistan het onveiligste land op de wereld. Toch stuurt de Nederlandse overheid Afghaanse vluchtelingen terug, vluchtelingen die goed zijn ingeburgerd, die studeren én die er alles aan zouden doen om in het veilige Nederland te kunnen blijven. Ook vrouwen en kinderen worden hierbij niet gespaard. Misbruik, geweld en gedwongen arbeid behoren eerder tot de regel dan de uitzondering voor vrouwen in Afghanistan. Ook de toegang tot medische zorg, onderwijs en juridische diensten is zeer beperkt. Een Afghaanse vluchtelinge omschrijft haar reis als volgt: “de reis van Afghanistan naar Nederland was voor mij ook een reis naar persoonlijke vrijheid als vrouw”.
In oktober 2016 lekten er geheime documenten uit die lieten zien dat de Europese Unie de Afghaanse regering voor het blok heeft gezet. Als Afghanistan de 80.000 vluchtelingen die zich in Europa bevinden niet zou terugnemen, zou dit het einde betekenen van de humanitaire hulp aan het land. Terwijl deze deal in Brussel werd ondertekend “vlogen in Kunduz de kogels je om de oren” aldus migratie-expert Liza Schuster. De Europese Unie dumpt vluchtelingen in onveilig gebied, Afghanistan staat dit toe omdat ze er geld voor krijgen. Een heel nieuwe vorm van mensenhandel, mogelijk gemaakt door de EU.
Vier dagen voordat de deal werd ondertekend vond er nog een gijzeling van honderden mensen plaats in Afghanistan. Minstens achttien gijzelaars zijn hierbij om het leven gekomen. Toch vond Brussel het nodig een deal te forceren, om zo de vluchtelingen zo snel mogelijk naar dit onveilige land terug te kunnen sturen.
Laten we allemaal niet vergeten dat deze vluchtelingen een gezicht, een naam, en een verhaal hebben. Een Afghaanse vluchteling omschrijft de wanhoop wanneer ze haar verhaal verteld: “als ze mij dwingen terug te keren,pleeg ik zelfmoord. Ik ga er niet terug, nooit meer. Dan ben ik liever dood”. Het beleid van de EU en Nederland is een ernstige schending van het mensenrechtenverdrag en van het kinderrechtenverdrag.
Teken jij het burgerinitiatief om dit op de agenda te krijgen?