‘Sorry dat ik niet heb verteld dat het onze eigen inlichtingendienst is die uw telefoongegevens bewaart’. Deze zin, in veel meer woorden, heeft het ministerschap van Ronald Plasterk voorlopig gered. Een meerderheid in de Tweede Kamer gaat dankzij deze verklaring rustig slapen. Ronald zelf gaat nu het vertrouwen proberen terug te winnen van de partijen die een motie tegen hem hebben ingediend. Diederik Samsom windt zich ondertussen op over het feit dat zo’n trivialiteit tot een motie van wantrouwen heeft kunnen leiden.
Terwijl de motie van het parlement door Plasterk achteloos is opgepropt en weggegooid is de strijd in de rechtbank van Den Haag nu pas echt begonnen, en dat moet niet vergeten worden. De aanleiding voor het kamerdebat was namelijk een aanklacht tegen de Nederlandse Staat. Een gelegenheidscollectief van advocaten en burgerrechtenactivisten heeft onder de naam ‘Burgers tegen Plasterk’ de Staat aangeklaagd wegens gebruik van onwetmatig verkregen informatie. Voordat deze rechtzaak kon beginnen moest er een foutje worden rechtgezet; dat de metadata door de AIVD zelf zijn verzameld dus. Ronald heeft voor dat ‘foutje’nu zijn excuses aangeboden, de Grote Rechtzaak kan nu beginnen.
De zaak gaat over meer dan de telefoongegevens waarover het debat van 11 februari ging. ‘Burgers tegen Plasterk’ eist dat er een einde wordt gemaakt aan “het gebruik van gegevens betreffende Nederlandse burgers (…) die in strijd met de Nederlandse rechtsbeginselen zijn verkregen”. Ronald Plasterk kan deze rechtzaak goed gebruiken om het vertouwen van de oppositie terug te winnen, zoals hij heeft beloofd. Een eerste stap zou zijn om vanaf nu niet meer te spreken over ‘1,8 miljoen telefoongegevens’, maar over enkele tientallen miljoenen telefoongegevens. Journalisten en politici vergeten opvallend vaak te melden dat het om 1,8 miljoen gegevens per maand gaat. Aangezien Plasterk waarschijnlijk zijn meerdere zal moeten blijven vinden in Edward Snowden als het om cijfers over zijn eigen veiligheidsdienst gaat kunnen we het vanaf nu beter houden op die enkele tientallen miljoenen telefoondata.
Het spreekt voor zich dat de Piratenpartij zich in de Tweede Kamer niet zo makkelijk had laten misleiden door de details van het debat. De kern van de zaak is dat de Staat structureel burgerrechten overschreidt in de bedenkelijke zoektocht naar terroristen. Zolang wij deze strijd niet zelf in de politiek kunnen voeren volgen wij de gerechtelijke stappen die door Bureau Brandeis en hun ‘Burgers tegen Plasterk’ zijn genomen op de voet.
Hier is de website van 'Burgers tegen Plasterk'
Hier is de volledige dagvaardiging van de Nederlandse Staat